Van filters naar fillers: wat het SKIMS-gezichtsmasker zegt over de evolutie van ons schoonheidsideaal
Vorige week liet Kim K. het internet nog eens ontploffen. Hoe? Door uit te komen met een ‘face wrap’: een stukje shapewear om je gezicht te liften. Net als peperdure crèmes, LED-maskers en Gua Sha’s gewoon de zoveelste tool op de beautymarkt om jezelf te verbeteren, of toch net dat trapje te ver? “Dit is geen gemakkelijke discussie”, zegt Feeling-hoofdredacteur Els Keymeulen. “Hier is geen juist antwoord: geen wit of zwart.”
De naam Kardashian en virale hitjes op het internet: they make a good match. Hoe Kim het wereldwijde web dit keer op z’n kop wist te zetten? Door uit te komen met een wel heel bijzonder stukje shapewear. Dit keer niet om heupen, borsten of billen netjes in het gareel te houden, maar wel om je gezicht te finetunen. De SKIMS ‘face wrap‘, een elastische bivakmuts die veel wegheeft van het comprimerende verband dat vrouwen (of mannen) om krijgen na een ingrijpende chirurgische ingreep als een face- of neklift, heeft als voornaamste doel je gelaat – ‘overnight’ – tegen het genadeloze toeslaan van de zwaartekracht te beschermen. De belofte: de huid rond kin, kaaklijn en jukbeenderen weer wat strakker maken en je gelaatscontouren wat snediger afgelijnd.
Een ‘mooi’ engagement dat helaas toch niet helemaal met de werkelijkheid overeen lijkt te komen, zo klinkt het bij Maarten Van Genechten, aangezichtschirurg en oprichter van het chirurgisch centrum Catershoek in Antwerpen dat zich exclusief focust op faciale verjongingschirurgie. “Ik begrijp de verleiding om zo’n masker te proberen. We leven nu eenmaal in een tijd waarin een scherpe kaaklijn wel cultureel kapitaal geworden lijkt. Meer nog dan een afgetrainde buik of strakke armen, wordt een fris en jeugdig gelaat vandaag vaak gezien als een teken van status en succes – het uithangbord van je identiteit eigenlijk. Maar, hoewel zo’n shapewear-masker zeker kan zorgen voor een tijdelijk visueel effect, kun je er best geen al te langdurige resultaten van verwachten. Zo’n verband werkt immers als een soort ‘Spanx’ voor je gezicht: het drukt het huid- en onderliggende weefsels tijdelijk samen, waardoor je gezicht ’s ochtends misschien tijdelijk net iets minder puffy oogt, maar op de onderliggende structuren die met de jaren verslappen – zoals het vet, de spieren en de ligamenten – heeft het uiteraard geen invloed. Dat herstel je alleen met een anatomische correctie, zoals een nek-of facelift dus.”
Fillers, filters en Instagram
Maar ook buiten de vraag of zo’n face wrap nu al dan niet resultaat oplevert om, kwam er online heel wat kritiek op het product. ‘SKIMS: making women feel bad about themselves since 2018’, zo vatte een Instagram-gebruiker de heisa op het internet mooi samen onder de lanceringspost. Iemand anders vergeleek het label van Kim K. dan weer met de vleesgeworden branding strategie achter Body Dismorphic Disorder en voor nog anderen was de link met een muilkorf of met het monddood makende masker van Hannibal Lecter uit de befaamde Silence of the Lambs-sequel niet ver weg.
Kritiek die Feeling-hoofdredacteur Els Keymeulen begrijpt, maar toch ook lichtjes in perspectief wil plaatsen. “Het klopt natuurlijk dat de face wrap, samen met nog andere producten van SKIMS, inspeelt op bepaalde onzekerheden van vrouwen om winst te maken, maar op die branding strategie beroepen heel veel labels zich helaas. Als je dat idee doortrekt, kun je evengoed kunnen zeggen dat alle haarverf-producten inspelen op de angst van vrouwen om rond te lopen met grijs haar, en alle gezichtscrèmes om gezien te worden met rimpels. Waarmee ik uiteraard niet wil zeggen dat ik onze extreme focus op schoonheid en uiterlijke perfectie, niet zorgwekkend vind. Alleen maar dat dit product in dat opzicht misschien niet heel anders is dan alle andere producten die daarvoor al op de markt zijn. En daardoor misschien ook de extreme fuzz er rond niet waard.”
Dat tools als deze vrouwen opzadelen met complexen en daardoor mee de race richting perfectie ondersteunen, daar heeft de hoofdredacteur haar twijfels over. “Ik denk dat we daarvoor eerder in de richting van sociale media moeten kijken: door fillers en filters is nagenoeg iedereen die je daar over je feed voorbij ziet rollen, perfect. Ik denk dat dat veel nefaster is voor ons zelfbeeld, dan een advertentie voor een gezichtscrème, of eentje voor een face wrap zelfs.”
Nog erger dan de overload aan perfecte gezichten en lichamen op onze feed, is het volgens Keymeulen dat mensen niet transparant zijn over de manier waarop ze dat perfecte plaatje bereikt hebben. “Met het feit dat je een filter gebruikt op Instagram of dat je er bijvoorbeeld voor kiest om een fronsrimpel weg te werken met botox, is op zich niks mis. In dat opzicht ben ik van het principe: als het jou gelukkig maakt, je beter in je vel doet voelen en meer zelfvertrouwen geeft, doe dat dan vooral. Wat wel problematisch is, is dat mensen er niet eerlijk over zijn: dat we het vaak nog altijd verbergen als we een spuitje botox in het voorhoofd laten zetten of een esthetische ingreep laten doen.”
Veel nefaster dan LED-maskers, face wraps en esthetische ingrepen voor ons zelfbeeld: de onafgebroken stroom van perfecte gezichten en filters die ons toestroomt via Instagram
En precies dat is wat op andere vrouwen misschien wel toxisch inwerkt, want die gaan zich dan immers spiegelen aan een luchtkasteel. “Zich slecht voelen omdat zij er op hun vijftigste écht vijftig uitzien bijvoorbeeld. Of dat het hen niet lukt om die strakke armen en cellulitisvrije benen te behouden. Terwijl het al die andere vrouwen zónder artificiële ingreep vermoedelijk ook niet zou lukken, alleen: dat is niet duidelijk.”
Transparantie en #nofilter
Een vorm van zinsbegoocheling waar SKIMS zich dan weer wel schuldig aan lijkt te maken. Want: de kans dat Kim haar scherpe kaaklijn, hoge jukbeenderen en flawless gelaat, gewoon te danken heeft aan het gebruik van haar eigen ‘face wrap’ is – laten we wel wezen – behoorlijk klein. Terwijl dat wel is wat ze met haar ads doet uitschijnen. En dat kan mensen natuurlijk om de tuin leiden: doordat de Kardashians – zeker in het verleden – niet altijd helder zijn geweest over wat nu precies het resultaat is van fysieke inspanning of van een gezonde levensstijl, en wat van een cosmetische ingreep, zouden consumenten – geheel ten onrechte – kunnen gaan denken dat ze er met behulp van SKIMS-shapewear en andere producten, net zo zouden kunnen gaan uitzien.
Van Genechten: “Wat me opvalt is dat mensen – door de komst van Instagram-filters, maar ook door het veelvuldig zien passeren van celebs als een Kim Kardashian – beter vertrouwd raken met de anatomie van hun gezicht. Eerder dan iets dat gewoon ‘verzorgd wordt’, is ons gelaat anno 2025 iets geworden dat wordt vormgegeven. Dat op zich is geen ramp. Wat minder onschuldig is, is dat al die kennis soms lijkt te leiden tot de misvatting dat elk product met een zogenaamd fysiologisch effect, ook werkelijk een structureel resultaat kan opleveren. En dat is natuurlijk niet zo. Mocht zo’n ‘face wrap’ echt de taak van een facelift of neklift kunnen overnemen, dan zou mijn beroep inmiddels overbodig zijn.” (lacht)
Waar producten, zoals een Gua Sha, gezichtstape, SKIMS-shapewear en nu dus ook de SKIMS face wrap, volgens Van Genechten op inspelen, is op ons verlangen naar controle. “En laat dat nu net zijn wat veroudering ons afneemt: de controle over hoe we eruit gaan zien. Precies in dat stukje schuilt voor mij vandaag het gevaar van de mentaliteitswijziging wat betreft schoonheid en hoe die te verkrijgen: want, hoewel ik het natuurlijk goed en fascinerend vind dat we mensen steeds beter kunnen helpen zich goed in hun vel te voelen, dreigt perfectie als standaard elke vorm van nuance van het toneel te vegen. En die nuance is natuurlijk essentieel, want veroudering is geen fout in het systeem. Het is een natuurlijk, biologisch proces en iets waar plaats voor moet zijn.” Precies daarom gaat Van Genechten in zijn praktijk zelf niet voor perfectie, maar wel voor authenticiteit: “Geen verandering, maar wel verjonging. Geen ander gezicht, maar wel dat van jezelf: alleen iets verder terug naar de oorspronkelijke anatomische staat.”
Authenticiteit: dat is ook precies waarin Feeling-hoofdredacteur Els Keymeulen de belangrijkste groeikans ziet om iets meer los te laten van de torenhoge druk om zowel ons lichaam als ons gelaat in steeds verdere staat van perfectie te brengen. Keymeulen: “Als mensen op Instagram en sociale media al eens wat eerlijker zouden zijn over hun uiterlijk en hoe ze dat verkregen hebben. Of beter nog: het zouden aandurven om die filters voortaan achterwege te laten en zichzelf te tonen zoals ze er écht en effectief uitzien, dan zou dat al een hele hand helpen.”
Dat dat geen sinecure is in een wereld die wel nog steeds naar ultra-perfectie streeft, geeft ze toe: “Ik heb dat in ons laatste nummer zelf aan den lijve mogen ondervinden. Voor mijn edito, de column helemaal aan het begin van ons blad, werd een portret van mij en m’n zus genomen. Eentje waarop ik een croptop draag en bijgevolg een duidelijk stuk van m’n buik zichtbaar is. Toen ik die foto zag, moest ik zelf even slikken. Het is immers geen perfecte, strakke buik zoals je die in een modeblad misschien gewoon bent, maar een echte, menselijke buik. Ik had er perfect voor kunnen kiezen om die glad te laten strijken, maar dat wilde ik nu net niét doen. Omdat ik het belangrijk vind dat dit soort beelden er ook zijn. En omdat ik van het principe ben: practice what you preach. Is dat daarom altijd makkelijk? Nee natuurlijk niet.” (lacht)
Bodypositive en ‘plus size’-modellen
Welke rol media – en modemedia in het bijzonder – kunnen spelen in de ontwikkeling van een gezondere en minder artificieel geperfectioneerd schoonheidsideaal, daarover leeft bij de hoofdredacteur nog onzekerheid. “Onze wereld evolueert nu eenmaal in de richting van almaar verder doorgedreven perfectie. Na een hyperfocus op het perfecte maatje 36 en een afgetraind lichaam, lijkt nu ons gezicht aan de beurt. Ik zeg daarmee niet dat dat goed is, maar wel dat ik vrees dat je dat niet kunt tegenhouden. Ook niet als medium. Wat een blad als Feeling wel kan doen, is zorgen voor diversiteit in representatie en een bewuste beeldvorming. Vrouwen niet alleen een realistisch beeld van schoonheid voorschotelen, maar daar hen daar ook psychologisch in ondersteunen: ons publiek correct informeren en weerbaar maken om, in de wereld zoals die er nu eenmaal uitziet, sterk in hun schoenen te staan en hun eigen keuzes te maken.
De evolutie naar een ultra-perfect schoonheidsideaal kun je volgens mij niet tegenhouden, ook niet als modeblad. Wat je wel kunt doen: je publiek een divers, correct en realistisch beeld van schoonheid voorschotelen
Ik maak me sterk dat wij bij Feeling op dat vlak een voortrekkersrol spelen: we zullen nooit op eigen initiatief fotoshoppen of retoucheren – enkel als dat specifiek gevraagd wordt door een interviewee. Qua representatie proberen we altijd een diversiteit aan vrouwen te brengen – zowel in onze modeshoots, als in onze interviews en andere reportages. Dat er bij editorials en catwalkbeelden nog altijd meer slanke modellen te zien zijn, dan mid size- of plus size-modellen, geef ik toe. Maar dat ligt helaas ook een beetje aan de vraag en aan het aanbod: er is vanuit het cliënteel bij grote modehuizen helaas gewoon niet echt vraag naar plus size-modellen, dus zijn die beelden ook weinig beschikbaar.
Bovendien zijn veel rolmodellen die x aantal jaar geleden nog mee aan de bodypositive-kar trokken, vandaag verdwenen – niet in het minst door de komst van Ozempic. Wat het nog moeilijker maakt om die beweging van een pure oppervlaktetrend naar een meer gevestigde en stabiele nieuwe standaard te doen uitgroeien.”
Zelf mee discussiëren over dit onderwerp? Laat van je horen in de comments op onze Facebook-pagina of op Instagram.
Meer mode en beauty:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
