Sharon en Lieven waren niet elkaars type, wel een gelukkig koppel

Als je jong bent, weet je precies hoe hij er moet uitzien: de ideale man. Maar soms beslist het leven anders, en eindig je met iemand die helemaal je type niet is. Of toch wel? Sharon en Lieven werden onverwacht verliefd op elkaar.

 

Een totaal ander milieu

Sharon: “Toen ik Lieven leerde kennen, was ik helemaal niet op zoek naar een partner. Ik kwam uit een relatie die net was afgesprongen en wilde gewoon wat genieten van het leven als single. Bovendien bleek hij helemaal niet mijn type. Hij had een jongensachtige, nonchalante look.

Jeans met een paar scheuren in, een wilde, ongekamde haardos, sportieve schoenen. Aanvankelijk was er geen haar op mijn hoofd dat eraan dacht dat hij mijn vriend zou worden. Ik kwam uit een totaal ander milieu. De universiteit, bedrijven, dat was mijn werkterrein. Daar liep iedereen er goed gekleed en zakelijk bij. Een beetje ernstig natuurlijk ook, terwijl Lieven de losbol was.”

Lieven: “Ze werd bij dat verwachtingspatroon ook beïnvloed door wat ze thuis gewend was, denk ik. Haar vader was haar grote voorbeeld. Hij is een mooie, goed geklede zakenman, met een eigen bedrijf. Ik leef van dag tot dag, en neem het leven zoals het komt. In mijn werk als bejaardenhelper laat ik vooral mijn hart spreken. Ik hou ervan om voor mensen te zorgen. De natuur en mijn dieren, mijn dagelijkse wandelingetje met de hond door het weidse platteland, dat is wat ik waardeer in het leven.”

Picknick als openbaring

Sharon: “Zo heeft hij mij ook veroverd. Toen hij me aansprak, was het sterker dan mezelf. De eerste keer dat we elkaar zagen in de bioscoop, zaten we meteen een kwartier te praten. We hadden niet eens gemerkt dat de film al begonnen was. Ik voelde toen wel: dit is iets bijzonders. De vonk sloeg pas echt over toen we met een groep vrienden op weekend gingen.

We gingen dansen, en hij pakte me heel ongecompliceerd vast. En hij bleef me raken op een manier die ik niet gewend was. Op een van onze volgende dates nam hij me mee voor een picknick. Hij spreidde een dekentje uit en had taartjes mee voor onze verjaardagen. Voor hem was zoiets doodnormaal, voor mij een openbaring. Het is misschien wel het meest romantische wat ik ooit heb meegemaakt.”

 Alsof de kikker eerst in een prins moest veranderen, voor ik kon zien dat hij voor mij de ware was

Lieven: “Sharon was ook niet meteen het type waar ik normaal voor viel. Ik had veel gereisd, en bij wijze van spreken in elk continent wel een liefje zitten. Dat waren altijd zuiderse types, met donker haar en donkere ogen, en zo’n glanzend gebronsd velletje. Het leek me evident dat zo iemand uiteindelijk mijn vrouw zou worden.

Toen ik Sharon zag, met haar blonde haar en lange modellenbenen, vond ik haar natuurlijk heel mooi, zelfs een beetje engelachtig, maar ik zag haar niet meteen als mogelijke partner. Maar toen ik met haar meereed in de auto, en zag hoe ze uit de bol ging – luide muziek, ramen open en haren in de wind – viel ik als een blok voor haar. Ik weet nog dat ik dacht: dit is de vrouw van mijn leven!”

Sharon: “Bij mij duurde het iets langer. Op onze derde date stond hij plotseling perfect gekleed voor me. Haar strak achterover gekamd met gel, keurige schoenen. Een totale metamorfose. Het is erg, maar pas toen zag ik: dit is wél alles wat ik ooit gewild heb, innerlijk én uiterlijk. Alsof de kikker eerst in een prins moest veranderen, voor ik kon zien dat hij voor mij de ware was.”

De verschillen blijven

Lieven: “Niemand had ooit kunnen denken dat het tussen ons wat zou worden. Soms, als we vrienden van vroeger ontmoeten, zie je hen denken: hé, die twee samen? Sharon, voor wie geen droom te groot is, die soms van hot naar her rent, en ik, de rust zelve. De jack russell en de labrador die elkaar hebben gevonden. Zij met haar blitse sportwagen, en ik met mijn praktische camionette. Zij met haar carrière aan de universiteit, en ik met mijn bescheiden job in het bejaardentehuis, waar zij zich niets bij kan voorstellen. Het is niet de meest evidente match.”

Sharon: “Dat maakt het niet altijd gemakkelijk, want de verschillen blijven. Daar moeten we telkens bewust mee aan de slag. Soms zorgt dat voor frustraties, maar door heel veel te praten, weten we ze telkens om te buigen in een kracht. Zo zorgen we dat we elkaar stimuleren en inspireren, dat we het beste uit elkaar halen.

Wanneer het om de dieper liggende dingen gaat, zijn we in harmonie

Ik heb het man-zijn in Lieven aangewakkerd, en door hem heb ik weer het speelse en creatieve in mezelf ontdekt. We weten ons anders-zijn te benutten tot er een synergie ontstaat. Daardoor zijn we een superteam, ook op onze herbronningsplek ZINhoeve waar we samen het beste uit anderen proberen te halen.”

Lieven: “Vergeet ook niet dat die verschillen voornamelijk aan de oppervlakte zitten. Het zijn niet de uiterlijkheden die belangrijk zijn. Wanneer het om de dieper liggende dingen gaat, zijn we in harmonie. De manier waarop we in het leven en in een relatie willen staan, het belang dat we hechten aan de natuur, vrienden en familie, dát is wat echt telt. En die connectie zien alleen de mensen die ons echt goed kennen.”

Hier nog meer getuigenissen van Gwen die haar ex op heterdaad betrapte en Filip die blij is omdat hij (bijna) niets lust.

Lees ook:

Is dit de meest racistische commercial ooit?

Een kijk in de woning van de Obama’s na het witte huis

Door: Annelies Vanbelle

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

Gesponsorde content