Gezond

Mijn jaar, mijn moment: docent Sandra Melis vertelde op tv over haar obesitas

Evelien Rutten

21 dec 2018

Sandra Melis (46) is docent Drama en nam dit jaar deel aan het tv-programma Taboe met Philippe Geubels. Ze zat in de aflevering over obesitas.

Sandra Melis: “Toen ze mij vroegen om deel te nemen aan het programma, zei ik onmiddellijk nee. Ik had geen zin om in de openbaarheid te komen met mijn verhaal. Maar ze bleven aandringen en er kwamen twee heel straffe redacteurs langs. Ze wilden me blijkbaar écht. Ik kreeg veertien dagen bedenktijd en sprak erover met een paar mensen in mijn omgeving. De opmerking van een goede vriend gaf de doorslag: ‘Je bent al zo lang bezig met je gewicht. Er is één ding dat je nog niet hebt gedaan: ermee gelachen.’ Op dat eigenste moment besefte ik dat hij gelijk had en ben ik gesprongen.

Wat zeker ook heeft meegespeeld bij die beslissing, is de regisseur van het programma. Kat Steppe is een echte kunstenares. Hoe zij beelden monteert, met die rust erin, dat is echt poëzie. Die midweek samen met de andere kandidaten was fantastisch. Er was meteen een klik. Mijn deelname voelde aan als een warm bad van liefde. Enorm luxueus ook, met lekker eten en een mooie kamer. Daardoor durfde ik me kwetsbaar op te stellen. Philippe Geubels is in het echt exact hetzelfde als op tv. Een heel authentieke mens, ik heb veel plezier met hem gemaakt. Toen ik het programma uiteindelijk op tv zag, heb ik wel een slag van de hamer gekregen. Het was heel confronterend om mijn grote lijf op het scherm te zien. Ik moest er echt aan wennen en het kostte plots weer moeite om mezelf graag te zien. Dat heeft dus tijd gevraagd. Plots was ik ook een herkenbaar figuur. Ook al was ik maar een uurtje op tv geweest, ik werd toch overal herkend. De caissière in de supermarkt gaf me zelfs dieettips (lacht).

‘Ik was al zo lang bezig met mijn gewicht. Er was nog maar één ding dat ik niet had gedaan : ermee gelachen’

Het resultaat van de deelname is dat mijn lijf effectief geen taboe meer is. Ik voel weer liefde en mildheid voor mezelf. Ik wil graag afvallen, maar dan vooral voor mijn gezondheid. Je wilt toch de trap op en af kunnen blijven gaan, maar daarnaast zie ik nu ook in dat ik goed genoeg ben. Ik wil mijn eigenzinnigheid vieren, ik mág anders zijn. Het is nu zaak om vat te krijgen op mijn zelfsabotage en die uit te schakelen. Daarom moet ik mezelf beter leren begrijpen. Ik wéét wat gezond eten is, maar af en toe eet ik toch tien koekjes na elkaar. Hoe komt het toch dat mijn wil soms niet zo sterk is ? Ik probeer op mijn eten te letten en veel te bewegen. ’s Ochtends ga ik zwemmen en ik doe aan biodanza. Dat is een vrije dans waardoor je echt in contact komt met jezelf, het is goed voor je zelfacceptatie. Afvallen als je in de veertig bent is wel moeilijker dan vroeger. Ik zal nooit slank worden, maar dat is oké. Ik ben dankbaar dat ik dit avontuur heb mogen beleven. Philippe mailde me onlangs nog en zei dat ik ‘een schone vrouw’ ben. Dat is zo lief. Zijn moppen – hij tapt ze met liefde ! – hebben me ook echt deugd gedaan. Hij heeft me op geen enkel moment geschoffeerd. Als je zelf lacht, doet het ook minder zeer. ‘Taboe’ heeft dus echt wel mijn jaar bepaald, maar ergens ben ik blij dat de golf van aandacht weggeëbd is. Leve de anonimiteit!”