Leve de volkstuin: Sofie tuiniert in haar kleine stadstuin
Sophie Reniers (32) verpot al een aantal jaar verwoed bloemen en planten in haar kleine stadstuin in hartje Leuven. Om haar groene vingers nog wat aan te scherpen, vatte ze dit jaar een cursus ecologisch tuinieren in de Velt-Leerpluktuin bij Hal 5 aan.
“Ik heb altijd al interesse gehad in planten en tuinieren: ik word er vooral enorm rustig van. Het verzorgen en verpotten maakt dat ik me moet concentreren op één ding tegelijk. Het is een van de weinige activiteiten waarbij ik mijn smartphone – samen met de hectiek van alledag – even volledig aan de kant kan schuiven. Omdat ik in het centrum van Leuven woon, beschik ik zelf maar over een beperkte stadstuin. Toen dat te klein werd voor al mijn projectjes, besloot ik op zoek te gaan naar een alternatief. Eerst ben ik een tijdje lid geweest van een zelfoogstboerderij hier iets verderop. Ook daar lag de focus op ecologisch en lokaal tuinieren, maar zelf groenten kweken doe je er natuurlijk niet.”
Verdiepen in de wereld van tuinieren
“Om ook die honger te stillen, begon ik mezelf bij te scholen. De basistechnieken van het moestuinieren bracht ik mezelf bij via boeken en YouTube-video’s, maar omdat ik het nog fijner vind om in levenden lijve van iemand te leren, schreef ik me begin dit jaar in voor de cursus ecologisch tuinieren in de Velt-Leerpluktuin van ontmoetingsplek Hal 5 in Kessel-Lo. In groepjes van drie leren we daar de kneepjes van het vak. Tuinieren zelf doen we elk op ons eigen perceeltje grond, met veel aandacht voor het klimaat en voor biodiversiteit. Zo leerde ik bijvoorbeeld al dat je, ook op een beperkte oppervlakte, toch een heel uitgebreid gamma groenten en fruit kunt telen.”
‘Tuinieren is een van de weinige activiteiten waarbij ik mijn hoofd helemaal kan leegmaken’
“Door corona heb ik natuurlijk geen contact met de hele groep, maar je merkt wel onmiddellijk dat tuinieren een divers publiek aanspreekt: van jonge mensen die op zoek zijn naar rust en roots, tot iets oudere mensen of mensen met een migratieachtergrond. Al heeft ook de pandemie zelf volgens mij iets met de stijgende populariteit van volkstuinieren te maken: werken in de natuur is een van de weinige dingen die je wel nog samen mag doen. Bovendien geeft het je iets omhanden nu bijna alle andere hobby’s en verenigingen stilliggen.”
“Het leukste moment uit het tuinjaar voor mij? De lente, wanneer er gezaaid kan worden: je ziet zo’n klein zaadje in de grond dan op heel korte termijn grote stappen vooruit maken tot het uiteindelijk uitgroeit tot een lijvige zonnebloem of een bom van een courgette. Magisch vind ik dat. Mijn tuinkriebels hebben er trouwens ook voor gezorgd dat ik creatiever ben gaan koken: wat er in je koelkast zit, hangt immers af van het seizoen. Vorig najaar zat ik met een bulk aan pompoen. Elke dag pompoensoep of -taart eten gaat ook gauw vervelen, dus dook ik de online kookarchieven in op zoek naar een origineler alternatief. Mijn beste vondst tot nu toe? Tortiglioni met butternutsaus uit Karola’s Kitchen.”
Door: Hanne Vlogaert, foto: Manuel Mendoza
Meer tuinieren:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier