Beeld van de week (ja, alweer)

Twee aristocratische windhonden lijken het, al heeft alleen de dame op de foto echt blauw bloed. Zij is la Vicomtesse Jacqueline de Ribes: stijlicoon, legendarische schoonheid en volgens ontwerper Valentino “de laatste koningin van Parijs”. Over hem is minder geweten, behalve dat hij pretendeerde om een Markies te zijn (was hij niet) en zeker geen [...]
Twee aristocratische windhonden lijken het, al heeft alleen de dame op de foto echt blauw bloed. Zij is la Vicomtesse Jacqueline de Ribes: stijlicoon, legendarische schoonheid en volgens ontwerper Valentino “de laatste koningin van Parijs”. Over hem is minder geweten, behalve dat hij pretendeerde om een Markies te zijn (was hij niet) en zeker geen goudzoeker (was hij misschien wel). Maar Raymundo de Larrain was ook uiterst charmant, artistiek getalenteerd, welopgevoed en zeer ambitieus. Op deze prachtige foto van Richard Avedon uit 1961 heeft hij net kennis gemaakt met de charismatische Jacqueline (in Dior couture) en hij begrijpt als geen ander wat haar sociale goedkeuring voor hem kan betekenen. Ze zijn vrienden op deze foto, bondgenoten, twee paradijsvogels die dezelfde fantasieën delen. Raymundo eindigt als wat ik oneerbiedig een gigolo zou noemen. Hij trouwt met een veel oudere, maar steenrijke Amerikaanse dame (zijn huwelijksgeschenk zouden een rolstoel en een nieuw gebit zijn geweest), en dan volgen de gebruikelijke processen met de erfgenames, en het roemloze eenzame einde. Tussendoor is er nog één opmerkelijk feit: hij fotografeert Jimi Hendrix voor Life (1969), in een soort kaleidoscopisch effect, met een apparaat dat hij daarvoor zelf heeft uitgevonden en ook patenteert. (www.patentuniverse.com/US3642342.html )