Dierenliefde tijdens de lockdown: “ze doen zoveel meer dan je denkt”

Hoe langer de semi-lockdown aanhoudt, hoe leger de dierenasielen. Niet verwonderlijk. Dieren doen zoveel meer dan je denkt.

Petra staat in voor twee alpaca’s in een woonzorgcentrum

“Onze directrice zet heel sterk in op een ‘healing environment’ voor onze bewoners. Er wordt rust gecreëerd met warme aardkleuren, een overdaad aan planten – zoals een mosmuur – én dieren. Tijdens de eerste lockdown, toen onze bewoners geen bezoek meer mochten ontvangen, introduceerden we twee alpaca’s: Cesar en Black Forest. Ze staan in een grote wei naast het gebouw, zodat de bewoners hen kunnen zien door het raam. Elke dag maken we met de dieren een rondje. Als het mooi weer is, komen de bewoners buiten om hen te strelen. Dat is natuurlijk heerlijk, met zo’n zachte vacht. Ook het ‘hummende’ geluid dat ze maken, is heel rustgevend. We zien de mensen dan echt genieten en hun blik spreekt boekdelen. Vooral personen met dementie, die erg vatbaar zijn voor negatieve prikkels, worden er heel ontspannen van. Tijdens het strelen komt dan ook het gelukshormoon vrij. Ze moeten natuurlijk elke dag gevoederd en verzorgd worden; dat doe ik samen met enkele vrijwilligers van ons Alpaca Team. Inmiddels heb ik ook een persoonlijke band met de dieren opgebouwd. Als je komt aanwandelen, zie je hun oren omhooggaan en stappen ze meteen naar het hek. Ook als ik binnen het gebouw aan het werken ben, roep ik soms iets uit het raam en dan is het leuk om te zien dat ze me herkennen. De liefde gaat zo ver, dat ik zelfs kom kijken als ik enkele dagen verlof heb.” ( lacht)

Marieke haalde een Spaanse waterhond in huis.

“In april kreeg ik bericht dat er een nestje Spaanse waterhonden was geboren. Ik had nog nooit een hond gehad, dus was best wel zenuwachtig. Je hecht je dus ongelooflijk snel aan zo’n beestje. Na een week lag ze ondanks de voornemens wél op bed en wél op de zetel. Ze kreeg zelfs een eigen Instagramaccount @adognamedtara. (lacht) Eigenlijk kwam Tara op het juiste moment, want ik kwam net uit een moeilijke periode. Corona heeft er bij mij hard ingehakt. Alles leek ineens zo uitzichtloos. Die hond heeft me er echt door gesleurd. Ze is niet bezig met wat er nog allemaal moet gebeuren, ze leeft heel eenvoudig in het hier en nu. Iets waar ik het zelf altijd heel moeilijk mee heb. Als ik haar zo blij en gelukkig zie rondhuppelen, kan ik niet anders dan met haar bezig zijn. Alles wordt herleid tot de essentie. Ik kan echt jaloers zijn op haar zorgeloosheid. Dan denk ik weleens: wees eens wat meer zoals je hond. Ze is dus echt wel op het juiste moment in mijn leven gekomen. Ze gaf me houvast en structuur op een moment dat ik het liefst gewoon in bed bleef liggen.”

De Belgische asielen krijgen heel wat jonge dieren binnen die tijdens de  lockdown werden aangeschaft. Bezint eer ge begint!

Meer lockdown-verhalen:

Tekst: Evelien Rutten – Beeld: Rebecca Fertinel

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

Gesponsorde content