Getuigenis: “Dat Joséphine blind is, heeft ons geluk nooit in de weg gestaan”
Joséphine (46) en André (47) hebben al 19 jaar een relatie. Joséphines ogen gingen de voorbije jaren sterk achteruit, met als resultaat dat zij zo goed als niets meer ziet. Een jaar geleden richtte het koppel een organisatie op. Slechtziende en blinde mensen kunnen bij hen terecht voor het uitlenen van bepaalde objecten of om beroep te doen op specifieke diensten die hen een handje kunnen helpen met dagelijkse obstakels. En net zoals hun bedrijfje, is ook hun liefde gebouwd op begrip en warmte.
Smijten in een avontuur
André: “Wanneer ik Joséphine voor het eerst ontmoette op café had ze net besloten niet langer met een blindentaststok over straat te lopen. Ik was nooit eerder in contact gekomen met iemand die slechtziend of blind was. Maar Joséphine had zo’n sterke persoonlijkheid en een aanstekelijke positieve ingesteldheid. Ik voelde me meteen aangetrokken door haar. Wanneer je verliefd bent, ben je niet bezig met die obstakels en moeilijkheden. Je smijt je in het avontuur, zo simpel is het.”
Joséphine: “Als hij het initiatief niet had genomen, dan was ik op hem afgestapt. Als je leeft met een handicap, moet je vaak moediger zijn dan de meeste mensen. Wanneer ik in deze relatie stapte, had ik geen idee waar ik aan begon. Een persoon die met dezelfde beperkingen als die van mij leeft, had zich waarschijnlijk makkelijker aangepast aan mijn manier van leven. Maar langs de andere kant, denk ik dat iedereen droomt van iemand die jou neemt voor wie je bent, al de goede en slechte kanten.”
“Mensen met een beperkt zicht moeten vertrouwen op een gevoel, wat ze horen of herkennen in een stem, op de woordenkeuze van de persoon die ze ontmoeten, de manier waarop zij zich voortbewegen...”
André: “De handicap van Joséphine maakt voor mij deel uit van haar persoonlijkheid, van wie zij ís. We hebben daar niet al te veel woorden of discussies aan vuil gemaakt. Ik wist dat ik bij Joséphine wou zijn, punt uit.”
Joséphine: “Op het moment dat we elkaar leerden kennen, kon ik nog een beetje zien. Als ik dus dicht bij hem kwam, kon ik bepaalde trekken van zijn gezicht herkennen. Maar in mijn geval kan je dus niet spreken van liefde op het eerste zicht. Mensen met een beperkt zicht moeten meer op hun instincten afgaan. Ze moeten vertrouwen op een gevoel, wat ze horen of herkennen in een stem, op de woordenkeuze van de persoon die ze ontmoeten, de manier waarop zij zich voortbewegen... Ik vind mensen aantrekkelijk op basis van die aspecten. De dag dat wij elkaar ontmoetten, kwam André juist terug van een reis in Peru. Hem erover horen vertellen, gaf mij het gevoel dat hij een echte avonturier was. Ik was helemaal verkocht.”
Andere kijk op het leven
André: “Wij proberen te leven zoals andere koppels. We hebben twee fantastische kinderen, we genieten van ski-uitjes en hebben een zaak samen opgericht. De handicap van Joséphine heeft ons geluk nooit in de weg gestaan. Moet ook gezegd worden: ze laat zich niet kennen. Joséphine is een echte vechter met een ongelooflijk doorzettingsvermogen. Ik sta er nog elke dag versteld van. Haar kijk op het leven heeft mij ook helpen groeien.“
Joséphine: “André is een kalme man, met een fantastisch gevoel voor de praktische kant van de zaken. Hij moedigt me aan om dapper te zijn en vooral nooit aan mezelf te twijfelen. Meestal doet André alsof hij vergeet dat ik blind ben. Toch weet ik natuurlijk dat hij er voortdurend rekening mee houdt.”
“Joséphine is een echte vechter met een ongelooflijk doorzettingsvermogen. Ik sta er nog elke dag versteld van. Haar kijk op het leven heeft mij ook helpen groeien.”
André: “We zijn op fietstocht vertrokken richting Santiago de Compostella. Hoewel we onze bestemming nooit bereikt hebben, hebben we op die tocht geweldige herinneringen gemaakt. En de handicap van Joséphine heeft ook voordelen: zo ziet ze mij bijvoorbeeld niet oud worden.“
Joséphine: “Het omgekeerde is minder waar natuurlijk (lacht). En als het op mij aankomt: ik kan mezelf niet langer in de spiegel bekijken, maar ik voel me nu veel zekerder en beter over mezelf dan twintig jaar geleden, wanneer we elkaar ontmoetten. Als je blind bent, zijn woorden het belangrijkst. Als iemand me dan een compliment geeft over mijn uiterlijk, raakt dat me echt. Wanneer dat gebeurt, antwoord ik altijd “Bedankt! Je compliment komt als gelegen want mijn spiegel doet het niet meer!“
Meer getuigenissen:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier