Getuigenis: Hanne werd stapelverliefd op een 10 jaar jongere man

Goele Tielens

03 feb 2022

De liefde kan zo mooi zijn. En ieder verhaal is bijzonder én uniek. Omdat wij maar geen genoeg kunnen krijgen van de liefde, verzamelen we de mooiste liefdesverhalen in onze grote relatiegids. Vandaag: Hanne die verliefd is op Robert, die 10 jaar jonger is dan zij.

“Ik viel altijd op foute types. Mijn laatste relatie was er eentje met een getrouwde man. Ik voelde me schuldig, maar bij John voelde ik me gewild, hij haalde het beest in me naar boven, we hadden passionele seks. Hoewel hij me vaak liet staan of me verdriet deed, kon ik hem niet loslaten. Gelukkig heb ik enkele goede collega’s waarbij ik altijd terechtkan. Ik geef les in het hoger onderwijs en we blijven vaak plakken na de lessen om nog even te keuvelen. Een van hen was Robert, hij was nog maar 24 en pas op onze school, maar we konden urenlang praten. Ook over John, hij liet me uithuilen op zijn schouder, oordeelde nooit en nam me mee op café als het weer eens niet ging. Hoewel we urenlang praatten, zag ik niets in hem. We waren collega’s, geen haar op mijn hoofd dat eraan dacht iets te beginnen met een jong gastje.

“Toen ik voor de derde keer op rij aan de kant werd gezet door John, was de maat vol. Ik was 34, voelde me aan het lijntje gehouden en had een kinderwens. Ik was moe gestreden”

Toen John me voor de derde keer op rij had beloofd zijn vrouw te verlaten, maar het dan toch weer niet deed, was ik het beu. Ik voelde mij gebruikt en eenzaam. Ik was 34, had een kinderwens en voelde me machteloos: ik was moe gestreden om zijn liefde. Het voelde alsof hij me aan het lijntje hield.

Hoewel ik er niet over wilde praten, zag Robert meteen dat er iets scheelde. Hij nam me mee op café om mijn gedachten te verzetten. Enkele wijntjes later volgde onze eerste kus. Hij vertelde me dat ik beter verdiende en dat het hoog tijd werd dat ik John nu eindelijk aan de kant schoof, dat het een idioot was als hij niet zag wat hij liet staan. Het streelde mijn ego, na die lieve, vastberaden woorden, volgde onze eerste kus. Ik zag er zeker niet meer in, wat moest ik met een 24-jarige jongen?! ’s Morgens stond ik op met een kater, letterlijk en figuurlijk. ’s Nachts stuurde ik John met de boodschap dat ik hem nooit meer wilde zien. ‘Ach, zeg je altijd schatje’, was zijn reactie. De maat was vol. Maar het was vooral de kus die me zorgen baarde. Wat betekende dit? Was Robert verliefd op mij? Hoe moest het verder op school? Zou het niet ongemakkelijk zijn?

“Robert was 24, ik kon urenlang met hem praten. Ik zag er niets in. Geen haar op mijn hoofd zou verwachten dat ik zou eindigen met een jong gastje”

Op school bleek alles oké. Robert lachte me vriendelijk tegemoet, maar gaf geen kick tegen collega’s. Ik moest wel met hem praten. Na school vertelde hij me dat hij al die tijd verliefd op me was en dat het hem pijn deed dat ik elke keer terug voor John koos. Ik vertelde hem dat we onmogelijk iets konden beginnen, dat ik snel kinderen wilde, dat hij veel te jong was en dat collega’s het niet zouden appreciëren.

Ik gaf mezelf even de tijd om John te vergeten en besloot daarna te daten. Dat was vreselijk, door Tinder dacht ik dat er echt alleen nog maar vreselijke mannen waren (lacht). En Robert bleef maar door mijn hoofd spoken. Ik miste hem: omdat ik hem afwees, had hij afstand genomen. Maar het leek mij beter zo. Toch stond hij op een avond onverwacht aan mijn deur, hij gaf me een preek, dat het flauw van me was om hem geen kans te geven, dat leeftijd geen rol speelde en dat hij wist dat het wederzijds was. Hoewel ik eerst weerstand bood, zwichtte ik. We kusten die avond opnieuw en vrijden zelfs voor het eerst. Het was zo anders dat met John, het was teder en romantisch. De dagen erna leefde ik op een wolk, ik kon niet anders dan toegeven dat ik verliefd was.

“Op een avond stond hij boos voor mijn deur, met de boodschap dat ik flauw deed, dat leeftijdtijd geef rol speelde en dat hij wist dat het wederzijds was. Ik ben gezwicht...”

We besloten het een kans te geven, maar vertelden niets op school en zouden het langzaam aanpakken. Toen ik het na een jaar toch vertelde tegen enkele goede collega’s lachten ze, zij hadden het al lang in de gaten. Mijn ouders reageerden eerst sceptisch, maar sloten Robert snel in hun hart. En John heeft nog wel enkele berichten gestuurd, maar accepteert nu mijn keuze. Natuurlijk is het spannend, maar ik zie de toekomst positief in. Robert is sinds enkele maanden bij mij ingetrokken en samenwonen werkt prima. Robert wist van mijn kinderwens, gelukkig wilt hij zelf jong papa worden, in 2020 gaan we ervoor. Op 1 januari stop ik met de pil. Ik kan niet wachten om samen een gezinnetje te stichten, Robert mag dan jong zijn, hij gedraagt zich veel volwassener dan al mijn oudere exen. En ik kan niet wachten om samen met hem oud te worden.”

Openingsbeeld: stockbeeld.