Getuigenis: Marianne had een passionele knipperlichtrelatie met een collega

Liefde. Zes letters die een wereld omvatten: een van respect, verlangen, vriendschap en verbondenheid. We streven ernaar, maar soms blijkt pure lust de pijler waarop een relatie steunt. Marianne vertelt haar verhaal.

 

Mijn eigen fifty shades of grey

Marianne: “Het klinkt als een cliché, maar ik was écht gelukkig getrouwd. Alleen, toen we twee kinderen kregen, stond seks niet meer elke dag op het menu. Het klassieke verhaal van routine en vastgeroeste gewoontes, je kent het. De vermoeidheid kwam steeds weer in de weg te staan. Het was gelukkig wél bespreekbaar en we waren allebei van goede wil, dus maakten we af en toe bewust tijd voor een vrijpartij. Dat planmatige stond echter mijlenver af van wat ik – naast de geborgenheid – op tijd en stond in mijn leven verlangde: een dosis spanning en avontuur. Tja, ik weet het, mijn verhaal klinkt daardoor als de kroniek van een aangekondigde verhouding.

Er kwam een nieuwe collega op het werk, Alain, met wie ik nauw moest gaan samenwerken. De start van een rollercoasterrit. Hij bleek een doorgewinterde charmeur, maar ik was de aandacht van mannen wel gewend, dus probeerde ik zijn doorzichtige offensief om te buigen tot een vriendschap. Aanvankelijk lukte dat. We babbelden vaak, bleven babbelen, en het klikte goed. De afterworkdrinkjes werden steeds langer. Ik vocht daar heel hard tegen, want ik ben geen bedriegster. Van nature ben ik doodeerlijk. Een affaire was niet aan de orde.

Mijn stoutste dromen konden werkelijkheid worden, mijn bloedeigen ‘fifty shades of grey’, was binnen handbereik

Maar hij speelde het meesterlijk, en mijn lijf begon steeds meer te borrelen. Uiteindelijk stelde hij voor om seks te hebben, en ik stemde in, hoewel ik besefte dat ik er iemand vreselijk pijn mee zou doen. Het gebeurde één keer en het was héél spannend, maar daarna wilde ik er onmiddellijk mee ophouden. Ik moest het opbiechten aan mijn man, en mezelf bijeenrapen. Maar hoe meer de tijd vorderde, hoe meer ik besefte dat ik hier geen verweer tegen had. Het contrast tussen mijn collega en mijn man was enorm.

De ene belde om te vragen of ik het vuilnis had buitengezet, de andere fluisterde aan de telefoon: ‘Welke lingerie draag je vandaag?’. De sleur van elke dag tegenover de belofte van een leven vol opwinding. Mijn stoutste dromen konden werkelijkheid worden als ik dat wilde, mijn bloedeigen Fifty Shades of Grey was binnen handbereik. Ik wist dat ik zoiets nooit meer zou meemaken, en kon geen nee zeggen. Ik heb mijn partner dan ook opgebiecht dat ik smoorverliefd was op iemand anders. Ondertussen was ik thuis weggegaan, hoe vreselijk dat voor ons allemaal ook was. Maar op dat ogenblik was ik verblind, helemaal in de ban van de lust.”

Echte liefde behoeft geen kicks

“De relatie met Alain was pure passie. We vrijden elke dag een paar keer, en ik liep continu opgewonden rond. Ik straalde, want hij wist mijn vrouwelijkheid op een sublieme manier te bespelen. Iedereen zag dat we ongelofelijk bij elkaar pasten, de seks spatte eraf. Het was fantastisch en erg verslavend. We hebben de meest uitdagende dingen gedaan, maar passie brandt je op. Er begonnen ruzies te ontstaan. Eerst kleine ergernissen, daarna fundamentelere zaken. Elke ruzie werd met passie geblust. Als alles goed ging, was onze relatie vurig en sensationeel, als het slecht ging, regeerde de gevoelloosheid, de kilte. Er was geen liefde om op terug te vallen, het was louter lust.

Na zeven jaar besloot ik het voor bekeken te houden, maar ik kroop al snel op handen en voeten terug. Ik miste Alain te erg. Het werd een knipperlichtrelatie, met periodes van aantrekken en afstoten, tot ik er na tien jaar helemaal de brui aan gaf. Vaak maakte hij me razend. Hij belette me om mezelf te ontplooien en wilde me koste wat het kost klein houden. Ik denk dat onze relatie zo lang heeft standgehouden omdat we samen een heel boeiend leven leidden, met zakenreizen die ons naar alle uithoeken van de wereld stuurden. Alles moest de hele tijd opzwepend zijn, we hopten van de ene thrill naar de andere. Feestjes, drinken, reizen, woeste seks: dat was ons leven.

Dominante macho

Pas toen het afgelopen was, besefte ik hoe narcistisch hij was, een echte macho. Er was altijd die dreiging… Hij lonkte naar andere vrouwen en maakte mij wijs dat ik nooit meer iemand anders zou kunnen krijgen. Hij kende al mijn zwakke plekken en maakte daar handig misbruik van. In bed is het spel van dominantie en vernedering een kwestie van mutual consent, maar hij besefte niet dat dat ophield bij de slaapkamerdeur. Ook in het echte leven bleef hij mij kleineren. Achteraf bekeken was onze relatie erg koud. Een partner die je door dik en dun steunt, is veel mooier. Alain was het archetype van het beest: iemand die je ruwweg tegen de muur plakt. Blijkbaar had ik daar na mijn huwelijk behoefte aan, omdat mijn man iets te braaf was. Alain was de verpersoonlijking van een fantasie.

Hij heeft me vrouw gemaakt, en geleerd wat twee lichamen allemaal met elkaar kunnen doen

Ik onthou nu vooral de goede dingen die hij me heeft gebracht. Hij heeft me vrouw gemaakt, en geleerd wat twee lichamen allemaal met elkaar kunnen doen. Ik besef dat zo’n relatie nooit voor eeuwig kan zijn en ik ben vooral blij dat ik mijn oude dag niet moet doorbrengen met zo’n zelfgenoegzame man. Mijn huidige partner is totaal anders. We kunnen gerust een dag zwijgend met een boek op café zitten, en ’s avonds zeggen: ‘Wat hebben we een leuke dag gehad!’. Ik weet nu dat echte liefde geen kicks nodig heeft. Als het goed zit, kun je zelfs samen genieten van de stilte.”

Meer straffe getuigenissen zijn die van Marijke die na 11 jaar haar tweede ‘eerste keer’ beleefde en Nancy en haar man groeiden na 21 jaar huwelijk uit elkaar.

Lees ook:

Door: Annelies Vanbelle

Openingsbeeld: stockbeeld.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

Gesponsorde content