Column: Waarom onze chef-mode de slogan T-shirts links laat liggen
“Naast: ‘weet wat je eet’, lanceer ik bij deze ‘lees wat je draagt’.” Once again krijgt Chef-mode Els Keymeulen te maken met een vraagstuk over de menselijke psyche (en shopgedrag). To buy or not to buy: halfbakken slogan T-shirts.
Ik las haar borsten voor ik haar gezicht zag: TOO CUTE TO CARE stond er in grote roze blokletters op haar iets te krappe T-shirt. Het type slogan dat eigenlijk alleen maar werkt als je bent wat er staat: in dit geval een razend schattige egoïst. Ik keek wat hoger richting gezicht en helaas: tegenslag. De draagster bleek een mama van flink in de dertig, met een buggy, een rugzak, een kapsel dat van pure stress tegen haar hoofd was gaan kleven en één kin te veel om mooi te zijn. Hoegenaamd niet cute. Ze leek ook net wél te caren: ze was de hele tijd bezorgd dat ze haar halte zou missen – we zaten samen op de tram – en riep bij elke stop IS DIT SCHIJNPOORT tegen niemand in het bijzonder. Het hele tafereel zette me aan het denken. Waarom dragen vrouwen T-shirts waar zinnen op staan die niet op hen van toepassing zijn? Is het wishful thinking? Gebrek aan kennis van de Engelse taal? Betreft het een dusdanige desinteresse voor kledij in het algemeen dat je zomaar wat uit het rek plukt en aantrekt? Ik wilde het graag weten, maar vroeg het haar toch maar niet. We stapten samen af aan Halte Schijnpoort (de Sinksenfoor, voor wie zich afvraagt wat voor leuks daar te beleven valt), zij in haar cute-T-shirt en ik in een bloemenjurk. Echt letterlijk ZES passen had ik gezet richting reuzenrad, toen een tweede slogan T-shirt zich aan me opdrong. Een jong meisje met onder haar oksels drie knuffelberen die ze ergens gewonnen had, droeg FEMME FOREVER op haar borsten. ‘Ha’, zei ik tegen mijn zoon, ‘wéér zo iemand met tekst op haar lijf.’ ‘Ja’, zei die, ‘maar is het geen tikfout? Moet het niet Femke Forever zijn?’ Nadat ik was uitgelachen, bedacht ik me: de mensen die dit soort slogans bedenken, zijn die nu debiel, of gewoon briljant? Ik bedoel: ze tikken maar wat, veranderen halverwege de zin vlotjes van taal, en dan blijkt achteraf dat iemand die onzin nog koopt ook.
‘Waarom dragen vrouwen T-shirts waar zinnen op staan die niet op hen van toepassing zijn? Wishful thinking?’
Na wat gegoogel heb ik een soortement theorie klaar: de meeste slogan-items zijn op een of andere actuele trend gebaseerd. In het geval van het Femme/FemkeT-shirt wordt er gerefereerd aan de feministische hype die nu al een tijdje door modeland woedt. Diors ‘We should all be Feminists’-shirt was in recordtempo uitverkocht; de boodschap raakte duidelijk een gevoelige snaar. Vervolgens wil de halve wereld dus zo’n T-shirt, en ja hoor: daar komen de copycats. Alleen wordt de originele slogan – om processen voor plagiaat te vermijden – dan zó afgezwakt, dat je halfslachtige kreten genre Femme Forever krijgt. Wat mij betreft een holle uitspraak waar (sorry, ik heb er over doorgeredeneerd) enkel mannen gevangen in het lichaam van een vrouw die besloten hebben zich tóch niet te laten ombouwen tot man, zich mee kunnen identificeren. Eerder een nichepubliek, lijkt me. In elk geval: ik snap dat mensen graag ergens bij horen, en dat letterlijk uitschreeuwen door een kledingstuk te dragen met een boodschap erop. Maar ik wil pleiten voor enige doordachtheid. Naast: ‘weet wat je eet’, lanceer ik bij deze ‘lees wat je draagt’. Kijk of er een match is, wik of de woorden wel op jou van toepassing zijn. Wees kritisch, en vooral: maak jezelf niet nodeloos belachelijk. Er zijn betere manieren om sexy te zijn, dan met het woord BABE op je boezem. “Wat zou jij op je T-shirt zetten?”, vroeg ik mijn zoon, toen ons geld was opgegaan aan jetonbakken en we weer huiswaarts tramden. “Rover”, zei hij gedecideerd. “Want dat is mijn naam.” Zelden trotser geweest.