Celebs

Jenny en Peter spraken impulsief af en zijn na 22 jaar nog samen

Annelore De Kempeneer

12 aug 2016

Als je jong bent, weet je precies hoe hij er moet uitzien: de ideale man. Maar soms beslist het leven anders, en eindig je met iemand die helemaal je type niet is. Of toch wel? Jenny en Peter bewijzen met hun 22 jaar lange relatie dat het kan.

Schrijnwerkers in reclamebureau

Jenny: “Ons verhaal begon in december 1991. Na een mislukt ‘studentenhuwelijk’ van zeven jaar woonde ik alleen op een appartement in Leuven. Ik had een fijne baan bij een reclamebureau, en leidde een zorgeloos leven. Aan een nieuwe relatie dacht ik niet.”

Peter: “Op dat moment runde ik een schrijnwerkerij in Temse. Mijn vader en zijn enige arbeider verongelukten in 1980, en daardoor kwam de verantwoordelijkheid voor de zaak op mijn schouders terecht. Ik was toen negentien. De jaren die volgden, waren niet makkelijk. Ik bleef bij mijn moeder wonen. Ik ging wel graag uit met vrienden, maar ik had geen relatie.”

In hondenweer reed ik naar haar, een wildvreemde vrouw die me had gebeld. Wat bezielde me eigenlijk?

Jenny: “Op een dag kwamen in het reclamebureau waar ik werkte drie schrijnwerkers een paar klussen uitvoeren, echt met het potlood achter het oor, je weet wel (lacht). Een van die schrijnwerkers was Peter. Hij trok meteen mijn aandacht, al weet ik niet waarom. Het moet louter fysiek zijn geweest, want we praatten niet tegen elkaar. Via de zus van Peter, die ook in ons reclamebureau werkte, kwam ik aan zijn telefoonnummer. Ik belde hem om af te spreken.”

Impulsieve afspraak

Peter: “Ik kreeg dus een telefoontje van een onbekende vrouw, want ik had haar in het reclamebureau helemaal niet opgemerkt. In vreselijk hondenweer ben ik naar Leuven gereden, terwijl ik me afvroeg: wat doe ik in godsnaam, zomaar op bezoek gaan bij iemand die ik niet ken? Ik verklaarde mezelf voor gek.”

Jenny: “En ik dacht net hetzelfde: wat had mij bezield? Iemand uitnodigen die ik totaal niet kende en met wie ik op het eerste gezicht niets gemeen had? Een vrijgezel-schrijnwerker die bij zijn moeder woonde? Een klassieke man die een V-halstrui droeg en een keurig kort kapsel had, terwijl ik droomde van een wilde man met lang haar... (lacht). Maar daar stond hij dan, een beetje stuntelig, met een witte roos. We maakten een fles wijn open en installeerden ons, elk op een bank. We begonnen te praten en bleven praten. De uren vlogen voorbij. Er bleek dus toch een klik.”

Peter: “Die eerste avond waren de verschillen niet zo heel duidelijk, dat kwam pas daarna.”

Tegengestelde karakters

Jenny: “Onze achtergrond was erg verschillend. Hij kwam uit een familie van zelfstandigen en studeren had hij door de dood van zijn vader niet kunnen doen. Ik had een zorgeloze jeugd gehad. Mijn vader was militair en mijn moeder werkte als verkoopleidster. Problemen kenden we bij ons thuis niet, het verliep allemaal comfortabel en verder studeren was geen probleem. Ook onze karakters vertoonden weinig gemeenschappelijks.

Ik ben extravert, een open boek, één brok energie en heb een onrustige ziel. Peter is helemaal anders. Hij is introverter, praat niet zo makkelijk en is rustig. Ik was een onafhankelijke, zelfstandige vrouw, en Peter woonde bij zijn moeder. Gaandeweg werd ook duidelijk dat Peter graag kinderen wilde, terwijl ik niet echt een kinderwens had. Hadden we samen eigenlijk wel kans op slagen? Ik vroeg me ernstig af of we elkaar wel zouden vinden.”

Peter: “Toch ging alles verrassend snel. Onze relatie voelde nu eenmaal erg spontaan en naturel. Jenny kwam al snel bij me inwonen. We trouwden in mei 1992.”

Ons geheim? We zorgen ervoor dat sleur geen kans krijgt en we maken veel tijd vrij voor elkaar

Jenny: “Kort daarop sloeg ook in mijn familie het noodlot toe: mijn jongste broer verongelukte. Ik was verscheurd van verdriet. Bij Peter vond ik begrip en troost, want hij wist wat het was, iemand verliezen: hij had het immers zelf meegemaakt. We voelden elkaar goed aan, ook al waren we nog zo verschillend. Hij liet me ook de ademruimte die ik op dat moment nodig had. Een jaar daarna werd onze eerste zoon geboren, drie jaar later kregen we nog een zoon. Tussen de twee geboortes had ik een miskraam, maar ook dat hebben we samen goed opgevangen. We hielden elkaar in evenwicht.”

Eigen zaak

Peter: “Intussen groeiden we ook op professioneel vlak naar elkaar toe. Jenny zegde haar job in de reclamesector op en ging aan het werk als zelfstandige. Zo kon ze ook mijn zaak mee ondersteunen. Haar expertise op het gebied van marketing en communicatie was een extra troef. Het bedrijf groeide en we openden twee winkels, waar we niet alleen mijn maatwerk, maar ook andere merken aanbieden.”

Jenny: “We vormen dus niet alleen op persoonlijk vlak, maar ook op zakelijk gebied een goede tandem. Ik denk dat het net gelukt is doordat we zo verschillend zijn. Elk met onze eigen inbreng, vanuit onze persoonlijkheid. Peter is degene die voor stabiliteit zorgt in mijn drukke leven. The best of both worlds. Ons geheim? We zorgen ervoor dat sleur geen kans krijgt en we maken veel tijd vrij voor elkaar. Samen uit eten, op weekend, eens lekker gaan sporten, véél praten.

Maar Peter geeft me ook de ruimte die ik nodig heb voor mijn onrustige ziel. Ik blijf werken als freelance projectmanager omdat ik mijn ding wil doen, en hij laat mij ook vrij in mijn sociale contacten met vrienden en vriendinnen, omdat ik dat nodig heb. Weet je: in onze beginperiode beweerden veel mensen dat onze relatie geen kans op slagen had, omdat we té verschillend waren. Ze hebben ongelijk gekregen. Nu horen we regelmatig: ‘De dag dat jullie uit elkaar gaan, zijn er echt geen zekerheden meer in het leven’. Een mooi compliment voor onze relatie!”

Op zoek naar meer getuigenissen? Lees hier het verhaal van David die zijn vader niet opzocht om zijn moeder niet te kwetsen en Gwen die haar ex op heterdaad betrapte.