Moeder, waarom geven wij?

Het was oktober 2012 en plots was het daar: het geefplein. Uit het niets verscheen op de Antwerpse Groenplaats een kraampje waar mensen gratis soep konden afhalen. Het was een idee van schrijver Jeroen Olyslaegers, zijn vrouw Nikkie van Lierop en hun vriendin Patsy Van Der Parre. Het geefplein was een spontane ingeving nadat de armoedecijfers in Antwerpen net waren bekendgemaakt. 

 

Zodra Stefan Mintiens hoorde over het geefplein in Antwerpen, leverde hij geregeld soep. Hij is tevens de man die deze winter startte met Freego, een ijskast die aan zijn voordeur staat die hij dagelijks vult met potjes soep en maaltijden die mensen gratis mogen meenemen. Niet enkel daklozen of arme mensen maken gebruiken van de Freego, maar ook studenten. Mintiens vindt dat een goede zaak omdat hij zijn initiatief ook ziet als een manier om gezonde voeding te promoten.

 

De geefpleinen en Freego sluiten perfect aan bij de tendens van positief activisme in onze samenleivng. Mensen ontdekken opnieuw de voordelen van coöperatieven en deeleconomieën.  Bovendien zijn vrijwilligerswerk en filantropie in een opwaartse spiraal. Het aantal vrijwilligers nam het laatste decennium sterk toe, al staat daar wel tegenover dat het aantal uren dat men wekelijks besteedt aan het werk is teruggevallen.

 

Generositeit laat zich vandaag op een directere manier zien. Mensen hebben geen zin meer om te wachten tot de overheid iets doet aan het probleem dat hen raakt. Er duiken nieuwe vormen van filantropie op, waarbij de lijn tussen gever en ontvanger korter wordt. Het gevoel dat je samen het verschil maakt is daarbij heel belangrijk.

 

Goed nieuws voor de vrijwilligers. Uit een onderzoek blijkt dat vrijwilligers positiever en tevredener staan tegenover het leven. Ze zijn minder utilitaristisch: eigenbelang en persoonlijke positie staan bij hen niet centraal. Omdat vrijwilligers minder geneigd zijn eerst aan zichzelf te denken en meer op anderen zijn gericht, hebben ze meer vertrouwen in hun medemens.