Ann Van Vaerenberg: “Gekleurde mensen eisen eindelijk hun plek aan tafel op, én krijgen die ook”
Zwarte levens doen ertoe, dat zeggen zij al van lang voor de dood van George Floyd en de Brusselse betoging. Omdat de strijd tegen racisme voorlopig helaas nog lang niet gestreden is, nemen drie prominente BLM-stemmen andermaal het woord. Voor een blik terug en een hoopvol geluid vooruit. Eén van die stemmen is leerkracht Nederlands voor anderstaligen Ann Van Vaerenberg.
Ann vond de theaterwereld té wit en stond mee achter de voorstelling Métisse, gebaseerd
op haar leven als dochter van een Ghanese priester en een Belgische moeder.
Ann Van Vaerenberg: “Er zouden best wat meer witte mensen een standpunt mogen innemen”
“2020 is een jaar geweest waarin er heel veel gebeurd is. Ook op ons gezin had dat een impact. Nadat ik de beelden zag van de moord op George Floyd, liep ik een week lang in een waas rond. Ik was er volledig ondersteboven van. Ook onze zoon was er kapot van. Ik wist niet hoe ik hem kon troosten, en heb hem dan maar een beetje geknuffeld. Hij is gekleurd en onze dochter wit – mijn partner is wit, het is een kwestie van genen. Natuurlijk was onze dochter er ook door aangedaan, maar toch op een andere manier. Ik hoorde daarna van verschillende zorgverleners dat de impact van de dood van George Floyd op gekleurde jongens en mannen enorm is. Waarschijnlijk omdat ze beseffen dat het ook hen kan overkomen. Ik ben naar een wake in Gent geweest ter herdenking van George Floyd.
We kwamen bijeen in het Koning Albertpark en hebben acht minuten en zoveel seconden lang geapplaudisseerd, de tijd waarin George is vermoord. Het was een helend moment. Ik was er met mijn partner en mijn zoon, we voelden ons echt verbonden.”
“Gekleurde mensen ervaren eindelijk dat er niet meer óver hen gesproken wordt, maar met hen”
“Eén ding is duidelijk geworden: het is vorig jaar bij veel mensen doorgedrongen dat racisme wel degelijk bestaat. Dat besef groeit en heeft gevolgen. Gekleurde mensen ervaren eindelijk dat er niet meer óver hen gesproken wordt, maar mét hen. Het is nog niet zo lang geleden dat er in de tv-studio’s alleen met witte mannen over racisme werd gesproken, genre moraalfilosoof. Nu eisen gekleurde mensen hun plaats aan tafel op en krijgen ze die ook. Dat kun je niet meer terugdraaien.”
“Zelf ben ik niet zo activistisch, maar ik draag mijn steentje aan het debat wel bij. Toen mijn zoon in de puberteit kwam, werd hij zich bewust van zijn huidskleur. Hij worstelde daarmee en dat was best een schok voor mij. Het was de aanleiding om iets te doen tegen racisme. Ik ga veel naar het theater - momenteel minder natuurlijk - en ik merkte dat ik meestal het enige bruine stipje in de witte massa was. Dat paste niet meer in deze tijd, vond ik. Er moest zowel in de zaal als op de scène meer kleur komen. Waarop ik naar een bevriende regisseur ben gestapt en zei dat er iets moest gebeuren. Zo kwamen we op het idee om mijn familieverhaal te brengen. Het resultaat was dat er wél gekleurde mensen kwamen kijken. En dat er door het theaterstuk boeiende discussies op gang kwamen over het thema racisme.”
“Het is niet omdat huidskleur voor jou niks uitmaakt, dat het voor anderen geen issue is. Daarom ben ik dankbaar dat witte mensen nu mee hun nek uitsteken voor het debat”
“Al groeit het besef over racisme, toch zijn er nog heel wat mensen voor wie het niet uitmaakt wat voor kleur iemand heeft en die zich net daarom niet kunnen voorstellen dat er zo veel racisme ís. Maar het is niet omdat je zelf zo bent, dat het voor anderen geen issue is. Daarom ben ik dankbaar dat witte mensen mee hun nek uitsteken in het debat. Tegelijk vind ik ook dat er in Vlaanderen best wat meer witte mensen een standpunt zouden kunnen innemen over racisme. Dat mis ik nog wel. Maar ik ben positief, we zitten op de goeie weg. Mijn hoop gaat naar de nieuwe generatie jongeren. Ze weten waar het om gaat en ik heb er alle vertrouwen in dat ze zich daarvoor blijven inzetten.”
Métisse van Theater Antigone en Action Zoo Humain is tot 30 april 2021 te zien. Meer info via antigone.be.
Tekst: Joanie de Rijke. Beeld: Rebecca Fertinel.
Meer lezen over Black Lives Matter:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier