Ontdek Skov: gezellig eten in een groene omgeving
Foodjournaliste Evelien Rutten geeft elke maand in Feeling haar onverbloemde, overheerlijke mening over de nieuwste restaurants en de laatste foodtrends. Evelien proeft voor en fileert haarfijn wat ze op haar bord krijgt. Geen greintje snobisme, maar eerlijke updates over wining-and-dining waar jij als lezeres van zult smullen. Deze keer ging Evelien langs bij Skov.Â
Bij sommige nieuwe restaurants vraag ik me af wat er eerst was: een trendy concept of een kooklustige chef. Wat het Buggenhoutse Skov betreft, durf ik mijn geld inzetten op het concept. Het begint natuurlijk al met een woordspeling die gelinkt is aan de überhippe Nordic cuisine. In Buggenhout is er een groot bos en het Deense wo
ord voor bos is… Skov. Het hele bos-concept is ook consequent doorgetrokken in het interieur. Op het terras groeien bomen door de ronde gaten in het beton. Binnen maakt hout een groot deel uit van het decor. Helemaal achteraan is er een gigantische muurposter met daarop een groen lentebos. Zelfs in het toilet heb je uitzicht op berkenbomen. Vreemd genoeg ligt Skov niet in een bos, maar pal tegen de kerk van Buggenhout centrum. Het strakke gebouw, met metershoge ramen, is zo verblindend hip dat de kerk een zonnebril moet opzetten. Vaak zijn dit soort etablissementen nogal cool en afstandelijk, maar hier heerst de gezelligheid. Het pand is ingedeeld in twee verdiepingen en er zijn overal hoekjes gecreëerd met moskleurige accenten, waardoor de sfeer erg intiem is.
Skov is niet enkel een restaurant, maar ook een lounge bar met een uitgebreide drankenkaart, inclusief cocktails. Mijn lunch date is ietsje te laat en ik bestel alvast een Long Island Ice Tea: de befaamde boozy cocktail waar eigenlijk de volledige barkast in gegoten wordt. Aartsmoeilijk om te maken, want het is al snel te zoet. Ik neem een slokje en ben tevreden: it hits the spot. Zodra de date arriveert, proef ik ook nog even van de Moscow Mule. Die is lekker zomers en fris, met veel limoentjes.
Vaak zijn dit soort etablissementen nogal cool en afstandelijk, maar hier heerst de gezelligheid. Het pand is ingedeeld in twee verdiepingen en er zijn overal hoekjes gecreëerd met moskleurige accenten, waardoor de sfeer erg intiem is.
De kaart is vrij uitgebreid, met negen voorgerechten en vijftien hoofdgerechten. Ik mis wel een beetje één richting, want de gerechten komen uit alle windstreken. Afhankelijk van wat je kiest, kun je hier compleet verschillende restaurantervaringen hebben. In the mood voor Vlaams? Dan eet je een garnaalkroket (ook een glutenvrije versie), gevolgd door zeetong. Je kunt ook kiezen voor de Italiaanse zwier met tomaat-burrata en penne met kalfswangen. Of misschien heb je wel zin in een cleane, Japanse tataki van rund en een Oosterse salade.
Ik doe van mix & match: Nordic makreel als voorgerecht, varkens rib eye met BBQ saus als hoofdgerecht. Ik heb al ontelbare keren een voorgerecht met makreel gegeten, steeds met wisselende garnituren. Meestal vormen die een mooi samenspel van frisse zuren. Deze visreepjes liggen echter verloren in een te diep bord, met enkel wat kruiden, een toefje zure room en veel te grofgesneden komkommer en zebratomaat. De plas bouillon van komkommer maakt het allemaal erg waterachtig. Tegenover mij verschijnen gamba’s met een identiteitscrisis: een ratatouille-achtige saus onderaan, daarbovenop de gamba’s, afgewerkt met stukken avocado en een massa kruiden met venkelsmaak. We zijn allebei niet erg overtuigd en missen samenhang in de smaken.
Het lijkt me heel gezellig om ‘s avonds in dit ‘bos’ te vertoeven met wat vrienden: een paar gerechtjes delen (want dat mag ook), een cocktail erbij en leuke muziek. Laat de superkritische eters wel best thuis.
Het varkensvlees met het keurmerk van Duroc D’Olive is gelukkig wel een voltreffer. Het sappige, mooi gegrilde vlees is op smaak gebracht met een sticky BBQ-saus. Daarbij krijg ik verse maïs van de kolf en gepofte zoete aardappel. Ik proef ook nog even van de filet pur. De gevraagde bakwijze was saignant, maar de chef heeft dat geïnterpreteerd als à point. De in de schil gebakken krieltjes die erbij geserveerd worden, zijn smaakvol maar mochten een tikje krokanter zijn.
We sluiten af met een ‘kleine dame blanche’ die helemaal is zoals het hoort: twee bolletjes romig vanille ijs, verse chocoladesaus en halfopgeklopte room.
Het lijkt me heel gezellig om ‘s avonds in dit ‘bos’ te vertoeven met wat vrienden: een paar gerechtjes delen (want dat mag ook), een cocktail erbij en leuke muziek. Laat de superkritische eters wel best thuis.
Score (max. 5 sterren)
★★★
Skov, Kerkstraat 99, 9255 Buggenhout