Proef de pure Spaanse keuken aan de Belgische kust bij El Fuego

Evelien Rutten

Foodjournaliste Evelien Rutten geeft elke maand in Feeling haar onverbloemde, overheerlijke mening over de nieuwste restaurants en de laatste foodtrends. Evelien proeft voor en fileert haarfijn wat ze op haar bord krijgt. Geen greintje snobisme, maar eerlijke updates over wining-and-dining waar jij als lezeres van zult smullen. Deze keer ging Evelien langs bij El Fuego. 

Op sociale media lees ik soms hoe bezorgde burgers tekeer gaan tegen ‘de boekskes’. Ook Feeling wordt daarbij niet gespaard. De redactrices zouden allemaal ongezond magere modellen zijn die zichzelf uithongeren en hele dagen doorbrengen in de fitness. In de human interest reportages figureren zogenaamd alleen maar ‘knappe mensen’, waardoor het magazine bijdraagt tot de ondergang van de samenleving en iedereen geheid anorexia krijgt. Mag ik even protesteren? Ik ben allesbehalve ongezond mager en denk er nog niet aan om mezelf uit te hongeren. De redactie van Feeling wordt trouwens bevolkt door zeer intelligente, empatische journalisten, eindredacteurs, marketeers (ja, zelfs die!) en lay-outers.

Een schitterende bijkomstigheid is het gastvrouwenproject: elke maand zet Feeling één interessante, Vlaamse vrouw in de schijnwerpers. Situeert zij zich in de gastronomische sector, dan mag ik als culinair redactrice een reportage met haar maken. Ik hield er al enkele fijne reizen én vriendschappen aan over. Zo zat ik gisterenavond met de adembenemende bartender Hannah Van Ongevalle op restaurant in Knokke. Hannah baat samen met haar vader, broer en zus The Pharmacy uit, de meest iconische bar aan onze kust. Het Spaanse restaurant El Fuego was haar al meermaals aangeraden door verschillende vaste klanten en dat moest natuurlijk uitgetest worden samen met haar FRC (Favourite Restaurant Critic).

“De redactrices zouden allemaal ongezond magere modellen zijn die zichzelf uithongeren en hele dagen doorbrengen in de fitness. Mag ik even protesteren? Ik ben allesbehalve ongezond mager en denk er nog niet aan om mezelf uit te hongeren.”

Het is 13 september en het laagseizoen aan de kust is al ingezet: El Fuego ligt achter het casino op de dijk, maar ik zie ‘een zee’ aan lege parkeerplaatsen. Het restaurant ging vier maanden geleden open en staat nu dus voor zijn eerste winter: dé lakmoesproef voor horecazaken aan de kust. Ongeveer de helft van het restaurant zit vol, een goed voorteken. Het interieur is ingetogen modern en sober, met enkele vuurrode accenten die de Spaanse passie moeten verbeelden. Op de kaart staan salades, tapas, twee paella’s en zeven hoofdgerechten uit de houtskooloven. We starten met drie tapas. Ik ben even in een koolhydraatarme periode (damn, krijgen de Feeling-kritikasters straks toch nog gelijk), maar Hannah staat erop dat we de pan con tomate proberen. Dit moet het eenvoudigste gerecht ter wereld zijn: geroosterd brood met tomatenpulp en olijfolie. Slecht klaargemaakt (bv. met koude tomaten uit blik) is dit een gruwel. Maar bij El Fuego staat gelukkig iemand in de keuken met Mediterrane magie in zijn bloed: het brood is perfect knapperig, de tomaten zijn zongerijpt en de gulle geut olijfolie geeft een pittige, peperachtige toets. Ook de groene asperges zijn erg lekker: ze komen recht van de grill en hebben daardoor een subtiel, rokerig accent. We proeven tenslotte nog de heerlijk ziltige kaas- en hamkroketjes, één van de bouwblokken uit de Spaanse gastronomie.

We besluiten eens gek te doen en bestellen de chuleton de buey: côte à l’os voor twee personen. Het heerlijk geurende vlees wordt geserveerd in een gietijzeren schotel, mooi gerust en in plakken gesneden. Er komt een slaatje bij en frieten met reepjes groene peper, courgette en aubergine. Een waar feestmaal, maar met ons tweetjes krijgen we nauwelijks de helft van het vlees op. Een doggy bag is gelukkig geen probleem.

Bij El Fuego wordt niets gepretendeerd. Je vindt er ook geen enkel spoor van de vooruitstrevende Spaanse gastronomie zoals die op de kaart werd gezet door de gebroeders Adrià. Wat je wél aantreft, is een klassieke, Spaans keuken, met zeer kwalitatieve ingrediënten en een uiterst pure bereidingswijze. En –ook niet onbelangrijk in Knokke- geen greintje snobisme.

Score

★★★★

El FuegoCanadasquare 20, 8300 Knokke

Meer recensies van Evelien:

Partner Content

Gesponsorde content