Binnenkijken in de groene oase van Arthur Verraes en Kelly Desmet: ‘De hoge planten op het dakterras zorgen voor een echt tuineffect’
Zicht op licht en groen, en dat op elke verdieping van het huis; dat was het opzet van Kelly en Arthur. En of ze daarin geslaagd zijn. Of hoe een slim spel van ramen, groendaken en buitenruimtes een rijhuis wist open te breken.
De achter-gevel kreeg nieuwe, grote raam-openingen die elk niveau van het huis met het groen buiten verbinden
De buren vonden het maar een raar zicht toen Arthur en Kelly druk in de weer waren met de aanleg van hun tuinpad, terwijl hun huis nog in de steigers stond. “Het voelde onmiddellijk als thuis aan toen we verhuisden.” Architect Arthur Verraes (32) en zijn levenspartner, bedrijfsjurist Kelly Desmet (32), hebben achteraf gezien geen spijt van hun omgekeerde prioriteitenlijstje. “We zaten in volle coronaperiode toen we met de werken begonnen zijn. Kelly en ik hebben hier toen elk weekend doorgebracht, van afbraak tot afwerking. Het was fijn om een plek te hebben waar we even tot rust konden komen. Veel plaats om bouwafval te stockeren was er daardoor niet, maar omdat we nog geen ramen hadden, konden we onze bomen wel makkelijk naar de tuin transporteren.” Na drie jaar verbouwen, verhuisde het paar in 2022 uiteindelijk naar hun nieuwe, half afgewerkte stek in Gentbrugge. De komst van hun zoontje Lou betekende het startschot voor de laatste fase van de verbouwing. Het aanvankelijk doordeweekse rijhuis is nu een echte doorzonwoning geworden die op elk niveau verbonden is met het groen buiten.
Brussel of Gent?
Een groter huis mét tuin stond hoog op het verlanglijstje van Arthur en Kelly toen ze in 2019 naar een nieuwe woning zochten. “We kwamen van een appartement in Laken, waar we zeven jaar gewoond hebben. Tijdens onze zoektocht naar een nieuwe woning focusten we ons op Gent en Brussel, omdat we er niet uit waren in welke stad we nu eigenlijk wilden wonen. Dit huis was het eerste dat we bezochtenin het Gentse. Het was totaal verloederd, maar de gunstige ligging, tussen het Keizerpark en de Gentbrugse Meersen, op maar een paar kilometer van Gent-centrum en dicht bij de autosnelweg, was wel een groot pluspunt. Ook de oost-westoriëntatie trok ons aan, want dat betekent dat we de hele dag door zon hebben in huis. Bovendien is de gevel 6 meter breed en dat bood dan weer veel mogelijkheden wat betreft de indeling van de ruimte.”
‘De hoge planten op het dakterras zorgen voor een echt tuineffect, zeker als we ons woonkamerraam openen’
Er volgden intensieve afbraakwerken waarbij de koterijen achteraan verdwenen en er asbest verwijderd werd, tot er alleen een lege huls overbleef. “We waren het er al snel over eens dat we de eerste verdieping als één grote leefruimte zouden inrichten, zodat we optimaal van de zon kunnen genieten, zowel van de straatkant als de achterzijde. Slapen doen we op de benedenverdieping, aan de tuinkant, waar het lekker koel blijft in de zomer. Daarvoor bouwden we een kleine, nieuwe uitbouw op de plaats van de koterijen. In het verlengde van het slaapgedeelte kozen we voor een vrijstaande douche en wastafel, en een grote dressingkast. Op de tweede verdieping bevinden zich een multifunctionele ruimte, mijn bureau, de kinderkamer en een badkamer”, aldus Arthur.
Losse elementen
Op de eerste verdieping trekt het inox keukeneiland aan de straatzijde van de leefruimte meteen de aandacht. “Omdat de leefruimte open is, kozen we bewust niet voor een wandopstelling. We vonden dat onze keuken er meer als een meubel dan als een functioneel element moest uitzien. Vandaar het roestvrij staal: het is gewolkt, waardoor het mat glanzend is en er krasjes in zitten. Dat doet minder clean aan dan een hoogglanzende versie. We zitten hier ’s ochtends vaak onze koffie te drinken terwijl we naar de mensen op straat kijken; heerlijk. Maar omdat we op de eerste verdieping wonen, hebben we geen last van inkijk.” Alle keukentoestellen zitten verborgen in de kopse kant van een kastenblok waarachter de binnentrap loopt. “We hebben bewust voor veel maatwerk gekozen in de vorm van losse elementen, zoals het kastenblok en het keukeneiland, om de ruimte zo open mogelijk te houden.”
Soms dwong de situatie hen ook tot maatwerk. “We ontdekten vrij vroeg dat er tussen onze woning en het huis ernaast een muur van slechts een baksteen dik zat. We hebben ons huis dus een beetje moeten versmallen door er een tweede muur voor te bouwen. Maar door die nieuwe muurdikte hadden we dan wel weer plaats voor wandnissen ter hoogte van de zitplaats en de keuken.”
En van de nood maakten ze nog een deugd: de nieuwe muur van snelbouwstenen werd niet egaal bepleisterd, maar bestreken Arthur en Kelly verschillende keren met een vloeibare plaaster zodat je het effect van een gekaleid oppervlak krijgt. “Het was iets dat we zelf konden doen, en het kost veel minder dan je muur te laten bepleisteren.” Nog zo’n kostenbesparende techniek met een bijzonder effect vind je terug op het kastenblok in de keuken. “Daar hebben we met een borstel een honingkleurige vernis op de deuren en zijpanelen van berkfineer aangebracht, om het hout een warmere uitstraling te geven. Best stressvol, want normaal gezien doe je dat in een spuitcabine, om donkere plekken te vermijden.”
De zacht getextureerde muren, de warme houttinten van het kastenblok, het door New Yorkse lofts geïnspireerde eiken parket en het witgeverfde balkenplafond zijn de perfecte omgeving voor een eclectische selectie meubels. Zo vind je bij Kelly en Arthur een zelfontworpen eettafel en krukken naast een opvallende zitbank van Muller Van Severen voor Kassl Editions en een hele collectie vintage stoelen, die het paar al jaren verzamelt. De bovenste verdieping verdeelde Arthur door middel van tussenwanden die het plafond niet raken en die hij, indien nodig, kan weghalen. “Dat idee ontstond eigenlijk tijdens de ruwbouw, toen dit een doorlopende ruimte was en het zonlicht hier vrij spel had. We vinden het idee wel fijn dat deze etage geen blijvende indeling heeft en je ze ook op andere manieren kunt invullen.”
Groene ervaring
Om het licht en het groen naar binnen te trekken, kreeg de achtergevel nieuwe, grote raamopeningen die elk niveau van het huis met het groen buiten verbinden. Zo connecteren de ouderlijke slaapkamer en de gang rechtstreeks met de tuin. De leefruimte op de eerste verdieping kijkt uit op een daktuin die aangelegd is op het dak van de slaapkameruitbouw. “Oorspronkelijk hadden we hier een groendak met een terrasje voorzien, maar de dienst Stedenbouw heeft er ons, terecht, op gewezen dat we al een tuin hadden waar we konden zitten en dat dit dakterras best wel wat impact had op het uitzicht van de buren. Nu is het een tuintje geworden dat we als doorgang gebruiken om via de nieuwe betonnen buitentrap naar de tuin te gaan. Achteraf gezien zijn we er heel blij mee, omdat je met die hoge planten nu een echt tuineffect hebt, zeker als we ons woonkamerraam openen. Ik ben dan ook van plan om dit soort daktuinen vaker te gebruiken in mijn projecten.”
Op de tweede verdieping maakte Arthur plaats voor een terras aan de tuinzijde, in het verlengde van de polyvalente ruimte. “Hier vind je ons vaak van zodra de zon schijnt. Het is een ingesloten ruimte, dus erg aangenaam om te zitten. En als het echt te warm wordt, verhuizen we naar de tuin, waar we achteraan een zitplek hebben gemaakt.”
Ondanks de beperkte oppervlakte staan er verschillende bomen die voor schaduw, koelte en privacy zorgen
De verbouwing van hun woning in Gentbrugge was voor beide bewoners een echt leerproces. Zo ontdekte Kelly dat ze groene vingers had toen ze, zonder enige voorkennis, de stadstuin ontwierp en eigenhandig aanlegde. Ondanks de beperkte oppervlakte slaagde ze erin om er verschillende bomen in onder te brengen die voor schaduw en koelte zorgen en, dankzij hun hoogte, meer privacy bieden. De laag onderhoudsvriendelijk grind waarmee ze de bodem bedekte, laat het regenwater door en doet het groen beter uitkomen. Ook Arthur heeft heel wat ervaring opgedaan sinds de verbouwing. “Voor mij was het heel leerrijk om mij niet te beperken tot het ontwerpen, maar mee te helpen met de uitvoering. De badkamer op de tweede verdieping bijvoorbeeld heb ik bijna helemaal zelf gemaakt. We hebben in dit huis ook veel uitgetest. De polyesterdouche in onze slaapkamer was de eerste die ik ooit geplaatst heb. Veel van de dingen die ik hier ter plaatse geleerd heb, heb ik trouwens al kunnen toepassen in andere projecten. En ik heb tijdens de verbouwing ook hele fijne aannemers ontmoet.”
Maar elk huis heeft zijn limieten en dat geldt ook voor dat van Kelly en Arthur. “Klanten ontvangen in deze woning is niet altijd evident. Mijn kantoor ligt op de bovenste verdieping en naast de kinderkamer. Dat betekent dat alles er altijd netjes moet uitzien, omdat de trap door het hele huis loopt. Bovendien zou ik mijn bureau willen uitbreiden en een medewerker aannemen, maar daarvoor ontbreekt hier de plaats. We hebben per toeval een perceel gevonden in het nabijgelegen Wondelgem, waar er voldoende ruimte is om onze plannen te kunnen realiseren en we een huis en kantoor aan het bouwen zijn. Over enkele maanden zijn de werken er klaar en verhuizen we. En, ja, het huis heeft een grote tuin…”
Tekst: Emmy Toonen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
