BALMAIN X H&M: Onze Chef-mode interviewt Olivier Rousteing
Hij houdt evenveel van Instagram als van couture en noemt Michael Jackson zijn grootste inspiratiebron. En wanneer straks zijn Balmain voor H&M-collectie in de rekken hangt, weet de hele wereld: dit is Olivier Rousteing. Onze chef-mode Els Keymeulen mocht hem in Parijs interviewen.
Ik ontmoet Olivier Rousteing in Parijs, op een kille woensdag in juli. Terwijl ik wacht, spot ik Anna Dello Russo (“I want a selfie with Olivieee”) en een hele resem zenuwachtige fashion editors die verwoed hun iPhone opladen, hun make-up checken en hun vragen nalezen. Het is duidelijk: Olivier is het hotste ticket van het moment. De man heeft 1,3 miljoen Instagramvolgers, is besties met Rihanna, Kim K & Kanye West, ziet eruit als een topmodel, staat aan het hoofd van Balmain en: hij is nog steeds maar 28. Ik was zelf ook best zenuwachtig dus, maar dat bleek niet nodig: Mr. Rousteing (“It’s Olivier, I’m too young to be a mister”) bleek superlief en erg toegankelijk.
Olivier, hoe verliep de samenwerking met H&M?
“Dit is een droom. Ik werkte voor Cavalli toen hij zijn H&M-collectie tekende, en ik wist: dat wil ik later ook, met mijn eigen lijn. Ik was toen 18 en ik vind het nu, tien jaar later, nog steeds een enorme eer. Ik ben door H&M benaderd, een beetje schoorvoetend: “Do you want to do work with us?”. Uiteraard wilde ik dat: deze collectie gaat straks de hele wereld rond. Ik ben supertrots.”
Je bereikt met H&M straks een heel ander publiek dan met het peperdure Balmain – is dat belangrijk voor je?
“Absoluut. Het is mijn manier om mijn fans te bedanken. Ze volgen me al jaren, via Instagram vooral, maar ze kunnen zich geen echte Balmain veroorloven. Vandaag kunnen ze toch de Balmain Dream beleven; ik zie het als een eerbetoon naar hen toe.”
Welk verhaal wil je neerzetten met de collectie?
“Je krijgt maar één kans om als label met H&M samen te werken, dus ik wilde het helemaal juist doen. Ik heb drie werelden samengebracht voor deze collectie: de eighties, de hedendaagse popcultuur én de archieven van Balmain. Ik vind: mensen hebben straks recht op een échte Balmain, niet een flauw afkooksel, dus ik heb de iconische stukken geherinterpreteerd voor deze samenwerking.”
En waarom de eighties?
“Ik ben gek op de androgyne eighties-stijl van Michael Jackson en Bowie. Het was ook het decennium van de rijkelijke kleuren en vormen, van de overdaad – ik vind dat prachtig. Uiteraard leven we nu in 2015, dus alles is overgoten met een hedendaags pop-sausje – als Rihanna het niet wil dragen, hebben we geen deal (lacht).”
Jouw couturestukken omzetten naar een betaalbare H&M-collectie: hoe moeilijk was dat?
“Het was een stevige oefening voor mij. Ik heb toegevingen moeten doen, maar ik wist zeker: ik wil couture. Ik wilde parels en stenen en borduursels en leer; het moet écht als Balmain voelen. Dus we hebben gewerkt op nieuwe technieken en gezocht naar alternatieve stoffen, maar het is wel écht Balmain. De prijzen zijn, voor H&M, ook veel hoger dit keer: een jurk van 400 euro is er nog niet eerder vertoond; het is toch echt high level.”
Wat verwacht je van deze collectie?
“Ik wil laten zien dat ik ook met beperktere middelen kan werken. Voor Balmain kan alles, mijn publiek koopt zonder verpinken een ‘25.000 dollar dress’ – ik wil bewijzen dat ik ook met prijsrestricties iets moois kan maken. En ik hoop dat de mode-industrie iets minder snobby en posh wordt: mode is er voor iedereen, en vooral voor wie het koopt en draagt. Ik geef niet om de meningen van mijn front row, ik wil weten wat de échte mensen van mijn collectie denken. My worry is my customer.”
De designer van het überluxueuze Balmain is een man van het volk?
“O ja, mode moet ook aan politiek doen. Ik ben méér dan alleen maar kleren. Ik vind echt dat we nog veel te bekrompen bezig zijn, en daar wil ik graag iets aan doen. Ik cast bewust verschillende etniciteiten voor mijn shows. Ik wil zelf ook een inspiratie zijn: ik ben een van de weinige zwarte designers, ik ben geadopteerd – ik heb een rol te spelen. Ik ben ook jong en voel nog te vaak dat ik mezelf moet bewijzen. Ik wil geen 60 jaar wachten om respect te krijgen: ervaring is niet altijd goed, soms is de onschuld veel sterker. Als ik een rolmodel kan zijn voor mijn miljoen volgers online, heel graag.”
Wat wil je ons nog vertellen?
“Weet je wat ik haat? De huidige invulling van het woord ‘chic’. Ik hoor de hele tijd: dit is chic en dit niet, en blabla. Chic is een attitude, geen kledingstijl. Goud kan cheap zijn en jeans chic. Dat wilde ik toch nog even kwijt (lacht).” Bedankt voor het gesprek. Mogen we nog een selfie?
Chef-mode Els Keymeulen heeft iets met sokken-in-sandalen en eet tijdelijk droge boterhammen, zodat ze straks een Marni-outfit kan shoppen.
Lees alle artikels van Els hier.