Mode

FLOU ARTISTIQUE: Louis Vuitton tovert Louvre om tot Centre Pompidou: “Mode is iets tussen kunst en leven in”

Hanne Vlogaert

07 mrt 2019

Voor de voorstelling van hun herfst/winter-collectie 19 doopte Louis Vuitton het Parijse Louvre voor een keer om tot een andere museale grootheid uit de stad: namelijk het Centre Pompidou. De mosterd voor die kunstzinnige ‘vermomming’ haalde artisitiek directeur van het label, Nicolas Ghesquière, uit het architecturale gedachtegoed achter het befaamde centrum voor moderne kunst in hartje Parijs.

Het uitgangspunt dat achter het iconische Centre Pompidou-gebouw verborgen zit, is immers dat alle ‘functionele elementen’ – denk bijvoorbeeld aan een lift, de roltrap en aan het ventilatiesysteem – aan de buitenkant bevestigd moesten worden. Die aanpak resulteerde in het veelkleurige, erg industrieel ogende, buizige gebouw dat Centre Pompidou vandaag is.

L’art pour l’art

De reden voor de ogenschijnlijk bizarre architecturale keuze van de toenmalige bouwmeesters, Richard Rogers en Renzo Piano, is de volgende: door alle pragmatische – en daarvoor erg onartistieke elementen – naar de buitenkant te verschuiven, bleef er binnenin het centrum meer plek over voor de essentie der dingen: esthetiek en kunst, met name.

Die ‘l’art pour l’art’-ideologie lijkt ook te zijn wat Ghesquière uit wil dragen met de huidige FW19 Louis Vuitton-collectie: net als bij het Centre Pompidou creëerde de designer vooral inside/outside-silhouetten waar bijzonder veel ‘desoriënterende’ elementen aan te ontwaren vallen: veel breedgeschouderde jurken met een bijzondere gewelfde structuur aan de hals, veel complexe silhouetten met hoeken, ruches en getailleerd bandwerk ook.

Veel felgekleurde en contrasterende lagen en veel bruuske patronen; alles liep bij Louis Vuitton dit seizoen zo’n beetje weerbarstig door elkaar.

Kleuren en complexiteit

Net zoals ook het Centre Pompidou gekenmerkt wordt door een grotesk spel van gekleurde buizen en tubes, zo gebruikte ook Ghesquière het kleurenwerk met een zeer welbepaalde symboliek voor ogen: groen staat voor water, blauw voor lucht, geel voor elektriciteit en rood voor het menselijk stuk in dit alles. Het resultaat? Een bijzonder gewaagde en artistiek experimentele, haast kubistische collectie.

Belgische Balcaen

Tussen al die fluïde kunstzinnigheid overigens ook een jonge Belgische: Clementine Balcaen. Het jonge model liep er mee in een moderne interpretatie van de corsetjurk.