Borduurkunstenaar Masha Plokhuta: ‘Ik ontwerp kostuums voor dragqueens, zij vinden mijn werk nooit too much’
De Oekraïense Masha Plokhuta (33) is een multidisciplinair artiest die borduren toepast in kunst en kleding. Ze woont in Antwerpen en geeft ook kunsttherapie en workshops.
Masha Plokhuta: “De vrouwen in mijn familie zijn erg handig. Zo leerde ik de basis van het borduren van mijn overgrootmoeder toen ik vier was. Verder ben ik autodidact. In Kiev had ik mijn eigen atelier waar ik borduurde in opdracht van modeontwerpers en podiumartiesten. Daarnaast maakte ik kostuums voor reclamespots en videoclips en runde ik mijn modelabel Monstra, waarmee ik deelnam aan de Oekraïense modeweek. Corona maakte daar een einde aan: mijn atelier moest sluiten. Na de start van de oorlog verhuisde ik naar België. Het was de enige plek waar ik naartoe kon, omdat mijn zus hier al woonde. Ik wilde meteen aan de slag in de modesector en stuurde sollicitatiebrieven naar talloze ontwerpers. Telkens weer luidde het antwoord ‘nee’. Mijn stijl werd te kleurrijk en te opvallend bevonden voor België. ‘Masha, het is too much’, kreeg ik keer op keer te horen. Het was een moeilijke tijd. Ik ging door een depressie en lag vaak huilend op de woonkamervloer.
Dat veranderde toen ik de eigenares van Zahia leerde kennen, een keten waar ze kralen verkopen en workshops organiseren. Hoewel ik amper Nederlands of Engels sprak, nam zij me onder haar vleugels. Ze bracht me in contact met REantwerp (atelier van ontwerper Tim Van Steenbergen, dat samenwerkt met vluchtelingen, red.), waar ik zes maanden stage liep. Daarna richtte ik mijn eigen zaak op. Vandaag heb ik opnieuw een atelier, maak ik mixed media-kunst en mode, en geef ik art therapy. Dat is een vorm van creatieve therapie waarbij associatie en zelfexpressie centraal staan. Door met je handen te werken, concretiseer je je gevoelens en kom je dichter tot jezelf. Dat merk ik ook in mijn eigen leven: via mijn kunst verwerk ik zaken uit mijn verleden.
Hoewel mijn start in België moeilijk was, wil ik hier mijn leven uitbouwen. Ik geef borduurworkshops en ik ontwerp kostuums voor dragqueens – zij vinden mijn werk nooit too much. (lacht) Ik droom ervan om een creative space te openen waar iedereen die meer van zichzelf wil ontdekken en verkennen welkom is. Een soort anti-academie, waar creatie van binnenin komt en niet van buitenaf wordt opgelegd. Zo wil ik licht brengen in een donkere wereld. Dat heeft waarschijnlijk met mijn afkomst te maken. Oekraïners leven elke dag alsof het hun laatste is. Ons land had voor de oorlog een bloeiende creatieve gemeenschap, en ook nu ontstaan er nog nieuwe artistieke projecten. Het leven in Oekraïne is zwaar, dus als je iets wilt creëren, moet je sterk en een beetje gek zijn, zoals ik.” (lacht)
Door Catherine Kosters. Foto’s: Eva Verbeeck.
Meer lezen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
