Lotte (28) verbrak haar verloving: ‘De flirterige ondertoon was overduidelijk en er zonk een steen in mijn maag’
Van een Pinterest-bord vol trouwplannen tot happily never after. Voor sommige ex-verloofden eindigde hun huwelijksdroom al vóór de grote dag. Zo ook voor Lotte (28), ze ontdekte het bedrog van haar partner Bram, met wie ze 3,5 jaar samen was, en verbrak hun verloving.
Onze verloving kwam niet als een verrassing; ik had per ongeluk de rekening van de juwelier gevonden. Maar wat volgde, was net iets minder voorspelbaar. Mijn trouwjurk was gekozen, de huwelijksreis geboekt – zonder annulatieverzekering, dat was volgens Bram niet nodig – en de gasten waren uitgenodigd voor ons feest dat een halfjaar later zou plaatsvinden.
Bram gaf toe: hij was verliefd en had het me binnenkort willen vertellen, maar wilde eerst graag met zijn moeder overleggen
Blij met de trouwringen die we net hadden uitgekozen, zag ik op een avond een bericht van een onbekend nummer binnenkomen op Brams gsm. De flirterige ondertoon was overduidelijk en de steen die in mijn maag zonk, voelde helaas herkenbaar, want in het begin van onze relatie was zoiets ook al eens voorgevallen. Ik opende een vragenvuur, maar hij zei kalm dat hij geen idee had van wie het bericht afkomstig was. Tot ik na even googelen op de naam van een vrouwelijke collega van hem uitkwam. En dus gaf Bram toe: hij was verliefd en had het me binnenkort willen vertellen, maar wilde eerst graag met zijn moeder overleggen.
Wát!? Al schreeuwend gooide ik mijn verlovingsring door de kamer en joeg hem het huis uit. Het huis dat eigenlijk van zijn ouders was. Daar zat ik dan op de grond, volledig gecrasht. Na een slapeloze nacht vol tranen en een tevergeefse zoektocht naar antwoorden volgde een tweede koude douche: ik kreeg een paar dagen de tijd om de woning te verlaten en moest twee jaar achterstallige huur ophoesten, wat nooit de afspraak was geweest. Als een tornado raapte ik al mijn spullen bijeen, met de hulp van mijn ouders. Ik leefde in een waas van woede en verdriet.
Het gevoel als een vuilniszak op straat te zijn gezet, deed erg veel pijn.
Het duurde een week tot alles door begon te dringen. Het gevoel als een vuilniszak op straat te zijn gezet, deed erg veel pijn. In mijn eentje annuleerde ik het ganse feest. Gelukkig hebben mijn geweldige familie, vriendenkring en collega’s me bijzonder warm gedragen. Van Bram heb ik nooit antwoorden gekregen, maar met de hulp van een psycholoog heb ik ingezien dat die niet veel verschil hadden gemaakt.
Mijn vriendinnen hebben mijn vrijgezellenfeest toch laten doorgaan, als een Lotte-dag. Door hen omringd vulde mijn hart zich weer met liefde. Ik doe nu wat vaker dingen waar ik écht deugd van heb, zoals de groepsreis vorig jaar naar IJsland. Dat was zo helend. Een proces dat nog steeds bezig is. Mijn trouwjurk hangt in de kast bij mijn ouders, waar ik woon. Of ik die ooit nog zou dragen? Trouwen is altijd mijn droom geweest. Die geef ik niet op omdat dit is gebeurd.”
Door An-Sofie Deschacht.
Meer lezen:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
