House of Ceremony’s luxe-uitvaarten
Uitvaartondernemer Isabelle Dumortier: ‘Ik vind sterven een betekenisvol proces. Pijnlijk, maar natuurlijk en onvermijdelijk’
Uitvaartondernemer Isabelle Dumortier laat je met haar House of Ceremony afscheid nemen op maat, waarbij ze een week uittrekt om van het vaarwel een bewuste beleving te maken.
Isabelle Dumortier: “Voor ik met House of Ceremony begon, werkte ik in de marketing – klopt, een heel andere wereld. (lacht) Dat ik mijn leven helemaal om wilde gooien en families wilde helpen met rouw en stervensbegeleiding, kwam voor veel mensen uit mijn omgeving dan ook als een totale verrassing. Voor mij was de switch echter onvermijdelijk: toen twaalf jaar geleden mijn zoontje geboren werd, werkte dat voor mij als een wake-upcall. Plots kwamen alle dingen die niet juist zaten in mijn leven onder een vergrootglas te liggen. Al snel werd duidelijk dat de job die ik deed niet helemaal paste bij mijn persoonlijke waarden: dingen als zachtheid, oprechtheid en integriteit.”
“Omdat ik van jongs af aan nooit bang ben geweest van moeilijke gesprekken of van taboeonderwerpen, kreeg ik al snel door dat dát was waar ik het meest bij te dragen had. Beseffen dat ik uitvaarten wilde begeleiden, deed ik pas na een kort gesprek met een vrouw die recent haar petekindje verloren was. De avond na dat gesprek stuurde die vrouw mij een berichtje om te laten weten dat ik – met amper een paar zinnen – haar hele beleving rond dat pijnlijke sterven veranderd had. Toen wist ik: dit is wat ik met mijn leven wil doen. Het zal voor veel mensen raar klinken, maar ik vind sterven een betekenisvol proces: pijnlijk, maar ook natuurlijk en onvermijdelijk. Voor mij is stervensbegeleiding mensen van de zichtbarekant van het leven naar de andere helpen. En ook voor wie achterblijft stopt het niet: de relatie verandert van vorm. Mensen helpen de herinnering aan wie hen dierbaar was ‘warm’ te houden, en op die manier ook levend, is wat ik doe.”
“De manier waarop House of Ceremony uitvaarten begeleidt, is dan ook heel anders dan die van klassieke uitvaartcentra. En ja, daar hangt dus ook een ander prijskaartje aan; in de praktijk loopt het vaak op tot het budget van een huwelijk. Ten eerste brengen wij veel meer tijd met de families door; tijdens de uitvaartweken zelf minstens zo’n honderd uur. En ook in het jaar daarna komen de gezinnen vaak af en toe nog eens terug voor een rouwmoment. Naast families volledig logistiek en administratief ‘ontzorgen’ in die eerste dagen, zetten wij ook heel hard in op de ondersteuning van het rouwproces zelf: we proberen bijvoorbeeld door lichaamswerk of meditatie, mensen heel bewust bij hun pijn en verdriet te laten stilstaan, want dat is exact wat de rouw vooruit zal laten gaan. Veel mensen hebben de neiging om bij pijn in hun hoofd te kruipen. Maar wie dat consequent doet, zal de pijn en het verdriet alleen maar langer vasthouden.”
“De ceremonies die we aanbieden zijn ook niet standaard, maar volledig op maat. ‘High-end’ betekent voor ons: niet luxe om luxe, maar de meest doorleefde kwaliteit in elk detail, zodat families echt gedragen worden. Samen met de nabestaanden ga ik op zoek naar iets dat perfect bij de overledene en diens familie past. Voor sommigen betekent dat een uitvaart ergens in het groen beboste natuurdomein rond een kasteel, voor anderen een afscheid op de grasvelden van Tomorrowland en voor nog anderen een spirituele ceremoniein de schuur van een prachtig gerenoveerde boerderij. Voor een gezin dat een jong kindje verliest, trekken we meestal naar Het Helend Land, een prachtig domein in Wiekevorst waar de familie na de ceremonie ook kan blijven slapen.”
“Bovendien gaat een uitvaart voor ons ook veel verder dan de ceremonie alleen, we proberen er echt een opeenvolging van rituelen van te maken, die nabestaanden dan kunnen gebruiken als een ankerpunt om hun rouw aan op te hangen. Heel belangrijk voor velen, is de vuurceremonie: een groot kampvuur waarbij we nabestaanden vragen hun laatste wens aan de overledene mee te geven. Zelfs wie totaal niet spiritueel is aangelegd, heeft er meestal toch heel veel aan.”
Meer lezen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
