Sportieve getuigenis: Stéphanie kreeg een duwtje van haar hond

Heb jij soms ook het gevoel dat je wel wilt sporten, maar toch dat extra duwtje in de rug nodig hebt voor je eraan begint? Stéphanie, audiovisueel productiemanager gooide twee jaar geleden na een reis door Australië haar leven om en begon met sporten. Ze begon met het fitnessprogramma van Kayla Itsines in de garage, maar het was haar hond Aston die haar een duwtje gaf om buiten te gaan lopen. 

 

Toen ik veertig werd, vertelde ik mijn man dat ik een hond wilde. ‘Het wordt een hond of een toyboy’, zei ik al lachend. Ik heb toen een Berner sennenhond laten kruisen met een Duitse herder. Ik noemde mijn nieuwe hond Ashton. Ja,naar Ashton Kutcher (lacht). Tot dan had ik nooit aan sport gedaan. Behalve als ik danste tijdens het uitgaan. De klik kwam twee jaar geleden, tijdens een reis door Australië. Ik had mijn sigaretten nog niet aangeraakt. In Australië bekijken ze je namelijk vaak als een echte junk wanneer je rookt, ook al is het buiten. De alomtegenwoordige lichaamscultus daar werkte zo aanstekelijk dat ik verschillende sportoutfits kocht, zonder ook maar iets aan sport te doen.

Terug in België bleek dat ik vier kilo was aangekomen. Een flinke domper na zo’n fantastische reis. Ik heb toen het fitnessprogramma van Kayla Itsines gedownload en begon te trainen in de garage.

‘Terwijl ik in de garage aan het fitnessen was, stond Ashton me aan te kijken: wanneer gaan wíj eens naar buiten?’

Het fitnessprogramma hield ook cardio in. Dus besloot ik met Ashton te gaan rennen. Wat was dat?! De eerste keer kwam ik uitgeput thuis. Ik zag helemaal rood en constateerde dat ik amper calorieën had verbrand, maar ik zette door. De hond vond het heerlijk. Ik stond om zes uur op om te lopen vóór ik naar mijn werk vertrok. Onderweg nam ik foto’s van Ashton en mij bij zonsopgang op het platteland. Ik voelde me als herboren, ervaarde al snel de bekende runner’s high. Al snel ontwikkelde ik een eigen loopschema samen met de hond: drie keer per week, telkens tussen de 5 en 10 kilometer.

Ashton is in zijn element; hij weet van geen ophouden als hij aan het rennen is. Inmiddels heb ik zelfs een tweede hond – Noosa – waarmee ik canicross doe: met een band om je middel loop je mee met de hond die met een riem aan de band bevestigd is. Noosa heeft een enorm uithoudingsvermogen, ik kon niet anders dan hem meenemen. Zo gaan we voortaan met z’n drieën op de loop!”

Lees ook andere getuigenissen:

Tekst: Joanie De Rijke – Foto: Liesbet Peremans

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

Gesponsorde content