Onze redactie tipt: 7 x boeken, acties en docu’s om je in te lezen over racisme
De dood van George Floyd en de gebeurtenissen in de nasleep ervan hebben ons, de Feeling-redactie, erg geraakt. We hebben als vrouwenmagazine gelijkheid altijd hoog in ons vaandel gedragen, maar ook wij willen ons nog bewuster zijn van de blinde vlekken die we ongetwijfeld hebben op het gebied van discriminatie.
We hebben ons afgevraagd wat we gingen zeggen, in welke vorm, en of we wel de juiste termen gebruiken. We hebben gediscussieerd en woorden gewikt en gewogen. Maar over één ding waren we het snel eens: we willen niet zwijgen over racisme, want zwijgen is toestemmen. We hebben besloten om jullie mee te nemen in wat ons geraakt heeft de afgelopen weken. De documentaires, acties, boeken, podcasts die ons hebben doen nadenken en bijleren. Black Lives Matter is Talk Of The Town, daar kunnen en willen we niet omheen.
7 x acties, docu’s en boeken die ons deden nadenken over racisme
Reizenredactrice Evy: Tien voor taal
“Ik was onder de indruk van de zwarte Bambi Ceuppens, antropologe bij het AfricaMuseum, die er de taal een make-over gaf. Ze stelde een lijst op van woorden en uitdrukkingen waar een clichégeurtje aan hangt, en zorgde voor alternatieven. Zeg dus niet ‘stammen’, maar ‘volkeren’ of ‘etnische groepen’. En gebruik in plaats van ‘brousse’ beter ‘tropisch regenwoud’. Het begrip ‘slaaf ‘ is vervangen door ‘mens die verhandeld wordt als koopwaar’. Want ‘slaaf’ klinkt als een aparte categorie en ontmenselijkt. ‘Slavernij’ klinkt al even abstract, als veehandel. Taal is cruciaal in onze strijd tegen discriminatie, ze kan een fond van racisme leggen en zo een sfeertje van goedkeuring en gedogen meebrengen. Vandaag is er een discussie over ‘blank’ of ‘wit’. Overdreven? Toch niet. De gekwetste geeft aan welk taalgebruik beter aanvoelt. Na al die eeuwen van nodeloos kwetsen, mogen wij dat respect wel opbrengen.”
Eindredactrice Annelore: 13th
“De titel van regisseuse Ava DuVernay’s 13th verwijst naar het 13de amendement in de Amerikaanse grondwet dat de afschaffing van de slavernij bekrachtigt. Als je die docu hebt uitgekeken, weet je: de slavernij werd er nooit écht afgeschaft. Ik weet niet wat het hardst binnenkwam: de gruwelbeelden van geweld tegen zwarten, of het inzicht dat racisme structureel in stand wordt gehouden. De combinatie heeft me alleszins wakker geschud en me nog meer begrip laten voelen voor de Black Lives Matter-beweging. Misschien is het tijd voor een dergelijke docu over ons eigen Belgische verleden? Want kennis is macht, macht die nodig is om het anders en beter te gaan doen.”
Moderedactrice Kristin: the 15% pledge
“Geen woorden, maar daden: dat is het idee achter The Fifteen Percent Pledge, een belofte van Amerikaanse retailers om 15% van hun stock te kopen bij black owned businesses, omdat 15% van de Amerikanen zwart zijn. Een idee dat ik met plezier naar ons land vertaal. En omdat ik toevallig graag al eens een shoppingmandje vul, tip ik graag een paar van mijn persoonlijke favorietjes:
- Op mijn verlanglijstje: een wax print jurk van de Belgische Odile Jacobs, de perfecte mix tussen Europees design en Afrikaanse traditie (ze heeft trouwens heel de zomer een shop in Knokke).
- Voor mijn man shop ik bij streetwearlabel Arte, al kan ik hem maar niet overtuigen van die heerlijke hartjesbroek.
- De allermooiste rieten tas koop je bij het Londens/Ghanese AAKS.
Chef-lifestyle Nathalie: De speech van Coco Gauff
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
“Mijn dertienjarige dochter heeft de gewoonte om na het avondeten nieuwe TikTok-dansjes te demonstreren. De laatste weken hebben de vrolijke choreografieën echter plaats geruimd voor ernstige discussies over Black Lives Matter, discriminatie en engagement, iets waarvoor ze ook geïnspireerd is geraakt door het voorheen louter op escapisme gerichte sociale medium. Het geeft me hoop om haar zo gepassioneerd te horen praten, hoop die ik ook ervaarde toen ik de zestienjarige Amerikaanse tennisster Coco Gauff zag speechen tijdens een betoging in Delray Beach, Florida. Gedreven, genuanceerd, geïnformeerd, Gauff heeft zich ontpopt als niet alleen een topsporter, maar ook een rolmodel voor haar generatie. Voor mij staat ze symbool voor alle inspirerende, geëngageerde jongeren van het moment, en voor de hoop op eindelijk échte verandering.”
Chef-mode & -beauty Els: Diet Prada
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
“Ik volg het Instagramaccount Diet Prada al sinds de lancering: de ‘ Dieters’ fileren genadeloos grote én kleine modemerken. Zara die een klein Belgisch label kopieert? Ik las het daar eerst. Philipp Plein die een artwork van Dior klakkeloos overneemt? Diet Prada is on it. Dat het account mee is, werd nog maar eens duidelijk in het licht van de BLM-beweging: ze postten een onaflatende stroom aan informatie. Ik heb dagen non-stop gekeken, geluisterd, doorgeklikt en: gefronst. Want sommige van mijn favoriete merken – cue Zimmerman – bleken helemaal niet zo leuk meer, nadat een ex-werknemer getuigde over racisme op de werkvloer. Ik heb heel veel geleerd van Diet Prada, en voor mij werken die korte, scherpe boodschappen en analyses het best. Instagram is écht zo oppervlakkig nog niet, soms.”
Beautyredactrice Lise: Hallo, Afro!
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
“Na het indienen van mijn beautystuk rond haarmythes (zie p. 64), kreeg ik de vraag: ‘En wat met afrohaar?’. Terecht, want kroeshaar zag ik – zelf sluik en blond – totaal over het hoofd. Dat inclusiviteit de norm moet worden, weet ook Frédérique Harrel (@freddieharrel). Ze groeide op in Frankrijk, woont nu in Londen én heeft met haar Kameroense roots een hart voor de Afrikaanse diaspora. Een gebrek aan (kennis rond) zwarte pruiken en extensions doet haar deze zomer RadSwan (@radswan) lanceren; méér dan een beautylabel een klankbord, waarop Afrikaanse vrouwen hun haarervaring en -tips kunnen delen.”
Hoofdredactrice An: The Street
“Ik lees in de recensie: ‘Een eigentijds verhaal van 70 jaar oud’, en wil dit boek met 5 sterren meteen lezen: The Street van Ann Petry, een Amerikaanse schrijfster die haar debuut maakte net na WO II. Ze vertelt op een thrillerachtige manier het relaas van een laagopgeleide, hardwerkende, strijdvaardige, zwarte moeder. Het boek raakte een gevoelige snaar en ging 1,5 miljoen keren over de toonbank. Geen enkele vrouwelijke zwarte auteur deed het haar voor! Hoe kon ze in de vergetelheid geraken? ‘Omdat ze vrouw is én zwart’, is het trieste antwoord. Hoeveel talent laten wij niet verloren gaan puur op basis van kenmerken die er niet toe doen. Talent dat iedereen ten goede zou komen.”
De Straat, Ann Petry. Atlas Contact, € 24,99. Koop hem hier
Meer lezen over Black Lives Matter en racisme:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier