Binnenkijken: voormalig handelspand in Antwerpen wordt prachtige woonst
Geert en Joke werken allebei in de filmwereld. Daar heb je oog voor detail én flink wat geduld voor nodig, wat van pas komt bij de renovatie van een voormalig handelspand in de Antwerpse rand. Het einde is nog niet in zicht, maar dat vinden ze niet erg...
Doordat de gevel opengewerkt werd, is de lichtinval in de zitruimte nu optimaal. Gele fauteuil ‘Mushroom’ van Pierre Paulin (Artifort) vormt een mooi kleuraccent. Zwarte zitbank ‘Gordon’ van Furnified, laag kastje uit de tweedehandswinkel, vintage salontafel, tapijten en gele poef van bij Karwei. Het witte bijzettafeltje is een afdankertje van de buurvrouw. De hanglampen komen van een filmset en werden door Geert en Joke van nieuwe bedrading voorzien.
Antwerpenaar Geert Prinsmel, decorbouwer voor films, en zijn van oorsprong West-Vlaamse levensgezellin Joke Vanden Abeele, rekwisiteur, streken ruim vijf jaar geleden neer in Borgerhout. “We waren nog niet zo lang een stel – zo’n anderhalf jaar, schat ik – en dus ook nog niet superdringend op zoek naar een eigen woning, maar we hielden wel onze ogen en oren open”, herinnert Joke zich. “Bovendien hadden we het er wel al eens over gehad dat een opbrengsteigendom met enkele appartementen waar we ook zelf konden wonen echt iets voor ons zou zijn. Toen we via vrienden – het zijn nu onze buren – vernamen dat er naast hun woning een voormalige industriële wasserij te koop stond, was onze belangstelling meteen gewekt. Het gebouw uit 1904 stond al een tijdje leeg en bleek in vrij slechte staat, maar dat schrikte ons niet af. Integendeel: we zagen het juist helemaal zitten om hier vrijuit ons eigen ding te kunnen doen. Amper een week later was de verkoopakte al getekend.”
Kamperen en improviseren
Geert en Joke gingen meteen aan de slag. “Het stond al snel vast dat we op termijn zelf op de benedenverdieping wilden wonen en de drie etages erboven als appartementen zouden verhuren”, vertelt Joke. “Maar bij dit soort projecten werk je nu eenmaal van boven naar onder. En dus hebben we in eerste instantie het dak eraf gehaald en het pand volledig gestript. Daarna zijn we begonnen aan het bovenste appartement. Toen dat klaar was, kwam de verdieping daaronder aan de beurt, enzovoort. Intussen woonden we hier echter al en dus was het telkens een beetje kamperen en improviseren. We kregen weliswaar hulp van een bevriende architect, maar hebben heel veel zelf gedaan. Door zijn beroep is Geert gelukkig een echte handige harry. Of we een plan hadden? Jazeker, maar dat is in de loop der jaren wel honderd keer veranderd! Een jaar geleden, toen ik hoogzwanger was van onze dochter Dot, konden we op de gelijkvloerse verdieping intrekken.”
Zicht vanuit de zithoek op de keuken en de tussenverdieping met de slaapkamer en badkamer. Achter de originele bakstenen muur links bevindt zich de gang, achter de nieuwe wand rechts de trap die naar de appartementen leidt. De vloer lijkt van epoxy, maar in werkelijkheid is het anhydrietchape, waarop Joke en Geert een laag bootverf aanbrachten. Zwarte fauteuil van Ikea (oude coll.). De aardrijkskundige en biologische kaarten aan de muur zorgen voor een speelse toets.
De groene kasten van Cubex, die net als de spoelbakken en het kraanwerk afkomstig zijn uit het huis van een familielid van Joke, dienden als basis voor de fraaie keuken. De witte wandtegels werden door Geert geïnstalleerd. De combinatie van oude Tomadowandrekjes geeft het geheel een speelse uitstraling.
De witte vintage staanlamp is Jokes favoriete stuk, het dokterskastje is afkomstig van een filmset.
De slaapkamer op de tussenverdieping is uitgerust met een plankenvloer. Het bed is een eigen creatie van Geert en Joke, het lichtblauwe kastje komt van een filmset. Stoel en lampen van de tweedehandswinkel. De wand van staal en (structuur)glas die uitzicht biedt op de benedenverdieping, is eigen werk van Geert. De binnendeuren sluiten er visueel perfect bij aan.
De badkamer kan worden afgesloten met een handige schuifdeur van staal en structuurglas. De tweedehandse vloertegels – Joke en Geert vonden ze voor een prikje op het internet – zorgen voor een mooi grafisch accent. De douchecabine is een eigen creatie van Joke en Geert. De witte tegeltjes verwijzen naar die van de keuken, maar werden hier horizontaal gebruikt. De eigenaars voorzagen de lijst van een Ikea-spiegel van een laag beits en gebruikten een oud kastje als basis voor het wastafelmeubel.
Optimaal licht
Anno 2018 zijn de appartementen bijna klaar, maar in het privégedeelte van het pand is nog veel werk aan de winkel. “Voorlopig wonen we in onze keuken met aansluitende zitruimte aan de straatkant”, aldus Joke. “Op de plek waar zich vroeger de deur van de wasserij bevond, hebben we de gevel opengewerkt en een groot raam aangebracht, zodat de lichtinval er nu veel beter is. We hebben ook een gang toegevoegd, zodat er twee aparte ingangen zijn: één voor de bewoners van de appartementen en één voor ons. Toen we een vals plafond verwijderden, bleek er beneden voldoende ruimte te zijn voor een tussenverdieping, waarop we uiteindelijk de slaapkamer en badkamer hebben ondergebracht. Op termijn is het de bedoeling dat het voormalige atelier achter aan het pand verdwijnt en plaatsmaakt voor een tuin en dat wij verhuizen naar het vrijstaande pand van 70 m2 met zadeldak helemaal achteraan. Tegen die tijd zal onze dochter ook wel toe zijn aan een eigen kamer. Het deel vooraan, waar we nu wonen, zal dan waarschijnlijk dienstdoen als bureau of gastenverblijf.”
Work in progress
Hoewel hun woning nog altijd een project in volle ontwikkeling is – een precieze deadline voor de renovatie hebben ze tot nader order niet – hebben Geert en Joke van hun beperkte leefruimte toch een aantrekkelijk en gezellig geheel weten te maken. Daar hebben ze allebei een belangrijk aandeel in. “Geert heeft echt oog voor architecturale details”, zegt de vrouw des huizes. “Hij heeft o.m. alle deuren en ramen eigenhandig gelast. Zelf zit ik door mijn beroep vaak op het internet te speuren naar leuke tweedehandsmeubels en accessoires. Het gebeurt ook wel dat ik iets van op de filmset na de opnames mee naar huis breng en hier een plaatsje geef. Ik vind het ook leuk om het interieur geregeld te veranderen. Specifieke stijlcriteria hanteer ik daarbij niet: ik hou o.m. van vintage, maar ook van design. Het moet gewoon een beetje bij elkaar passen, vind ik. Daarom hebben we ook bewust voor witte muren gekozen. Die zorgen niet alleen voor de nodige rust, maar laten ook de kleuraccenten extra mooi tot hun recht komen.”
Dit ga je ook leuk vinden:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier