In het atelier van een jonge designer: Camille De Prêtre over ambacht, sculpturen en je plek vinden in design
Camille De Prêtre werkt tussen Brugge en Los Angeles, waar ze sculpturen en objecten maakt die balanceren tussen kunst en design. Wij praten met Camille over het vinden van je plaats in een grote internationale designwereld, trouw blijven aan je eigen signatuur en hoe haar achtergrond in ambacht haar werk blijven sturen.
Als je naar het werk van Camille De Prêtre kijkt, voel je meteen: dit gaat niet alleen over vorm, maar over gevoel. De Belgische ontwerpster en kunstenares maakt sculpturen en objecten vanuit textuur, instinct en handwerk. “Mijn werk beweegt tussen kunst en design en vertrekt altijd vanuit het handwerk,” vertelt ze. Dat klinkt misschien poëtisch, maar bij Camille De Prêtre is het vooral heel letterlijk: ze groeide op in het atelier van haar grootvader, tussen leer, gereedschap en echte craft. Die liefde voor ambacht en materiaal zit nog altijd in alles wat ze maakt.
Het eerste echte zaadje voor haar studio werd geplant tijdens haar eerste jaar interieurarchitectuur. Camille De Prêtre moest een werk maken voor een vak, leerde lassen en stond plots opnieuw in een atelier. “Die ervaring bracht het hele gevoel van mijn kindertijd terug”, zegt ze. Ze werd opnieuw verliefd op handwerk en bleef tijdens haar studies meedraaien in verschillende studio’s en op locaties, bij artiesten met uiteenlopende praktijken. “Door die ervaringen zette ik de stap naar mijn eigen studio eigenlijk vrij snel.”
Tussen Brugge en LA
Vandaag werkt Camille De Prêtre vanuit Brugge, maar bouwde ze ook een tweede plek uit in Los Angeles. Dat begon heel simpel: ze verhuisde ooit naar LA voor het werk van haar vriend en woonde er twee jaar. Eenmaal daar voelde ze hoe hard ze een plek nodig had om zelf te creëren. “Tijdens die periode voelde ik de nood aan een plek om zelf te creëren en ben ik daar mijn studio begonnen.” Intussen is ze sinds enkele maanden terug in België, al blijft ze vaak pendelen – onlangs nog twee weken, om contacten verder uit te bouwen en nieuwe visies te bespreken. Haar atelier staat nu in België, maar ze kijkt al vooruit: in 2026 hoopt ze ook een tweede atelier in Milaan te openen, waar ze vandaag vooral woont.
Die twee steden voeden haar op een totaal andere manier. Brugge geeft haar rust, traditie en dat stevige gevoel van thuis, het oude atelier van haar grootvader is nog altijd een plek die haar met beide voeten op de grond zet. Los Angeles doet net het omgekeerde: daar gaat alles sneller, groter, gedurfder. “Mensen denken er groot en moedigen je aan hetzelfde te doen,” zegt ze. En ook visueel blijft LA een constante inspiratiebron, met die typische vintage architectuur – van Frank Gehry tot het Getty Museum.
De kunst van ambacht
Als één collectie het dichtst bij haar identiteit komt, is het Calimero. “De Calimero-collectie voelt het meest als een zelfportret,” zegt ze. Het is de reeks waarmee ze echt haar stap zette als artiest én designer, en waarin haar twee werelden samenkomen: haar Belgische ambacht-roots en de vormen die ze oppikte uit de architectuur in Los Angeles. “Dat zijn precies de twee plaatsen waar mijn verhaal begon.”
Haar proces begint zelden aan een bureau en bijna altijd bij een materiaal. Zo ontstond haar recente reeks Cortex gewoon door naar platanenschors te kijken: Camille De Prêtre begon te schetsen en voor ze het wist, kregen die vormen een eigen leven. Functie komt bij haar pas later – als het al komt. “Altijd vanuit vorm en gevoel. Dat staat bij mij op één”, zegt ze. Het gaat haar vooral om wat een object doet in een ruimte: hoe het licht erop valt, welke rust het brengt, welke aanwezigheid het heeft.
Daarom werkt ze het liefst met natuurlijke materialen zoals hout en metaal, en met texturen die je bijna met je ogen kunt voelen. “Ze hebben een eerlijkheid die me raakt”, vertelt ze. En tijdens het maken beslist het materiaal mee: ze vertrekt met een idee, maar gaandeweg sturen nerven, weerstand en toevalligheden haar vaak een richting uit die ze zelf niet had gepland.
Haar werken zijn unieke stukken met certificaat, dus ja: ze zijn bedoeld om als kunst te voelen. Maar dat betekent niet dat ze afstandelijk of “niet aan te raken” moeten zijn. Integendeel – Camille De Prêtre vindt het net belangrijk dat haar objecten ook gewoon mogen meeleven in een interieur. “Voor mij gaat het vooral om de aanwezigheid die ze in een ruimte creëren”, zegt ze.
Soms krijgt haar werk zelfs een extra laag door hoe anderen naar haar proces kijken. Zo kwam deze zomer een galerist langs in haar atelier en viel zijn oog op iets wat voor Camille De Prêtre heel normaal was: het papier waarin ze haar sculpturen oliet. Hij zag er net een soort residu van ambacht in, een spoor van het maken zelf, en vond dat dat haar verhaal nóg sterker maakte. Ze begonnen het papier in te kaderen naast de sculpturen waarmee het verbonden is – en zo ontstond Impressions, een collectie die volgens Camille De Prêtre “geweldig aanslaat”. “Ik vind het fantastisch wanneer mensen zo meedenken in mijn wereld.”
Kunst of design?
Kunst of design? Camille De Prêtre hoeft daar niet lang over na te denken: “Precies in het midden.” Soms zit er een functie in haar werk, maar ze vertrekt bijna nooit vanuit het idee “wat moet dit doen?”. Vooruitkijkend droomt Camille De Prêtre vooral van meer ruimte. In Milaan wil ze een atelier openen waar ze letterlijk én figuurlijk groter kan werken. En in de VS hoopt ze dat er, naast haar eerste galerij in Los Angeles, nog meer Amerikaanse plekken volgen. “Fingers crossed.” Alsof ze die echt nodig heeft, Camille De Prêtre zit duidelijk op het juiste spoor.
Meer lezen:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier