Chef-mode Els Keymeulen werd uitgenodigd op de paardenraces in Ascot

Els Keymeulen

Chef-mode Els Keymeulen mocht naar de paardenraces in Ascot op uitnodiging van luxehorlogelabel Longines, dat al tien jaar de legendarische Britse paardenrace sponsort. Sponsoren, dat betekent onder andere: de winnende jockeys van een prachtig horloge voorzien, zodat ze zelf ook kunnen timen of ze al dan niet de eerste zijn. Hoe dan ook: een dagje Ascot is wat heet Een Belevenis van Jewelste. Een korte samenvatting.

 

De Regels

De Britten zijn een tikje stuck up, althans de rijke toch. Niets gebeurt ‘zomaar’ en voor een simpel uitje wordt er vaak een heel draaiboek opgesteld. Reken dus maar dat er voor een koninklijk evenement als de paardenraces in Ascot waarlijk NIETS aan het toeval wordt overgelaten. Wij waren uitgenodigd in de ‘Royal Enclosure’; de duurste uitkijkpost en tegelijk die met de allerstriktste regels.

Voor een namiddagje champagne slurpen (check), geld vergokken (yep), canapés smullen en paarden kijken, betaal je een arm en een been, en je draagt hoegenaamd niet wat je zelf wilt. Op de zwarte lijst: crop tops, halterjurken, strapless jurken, off-shoulder, spaghettibandjes, roklengtes tot boven de knie en platte schoenen. Verplicht: een hoed met een ‘basis’ van minimum 10 cm.

Wat ik ervan vond? Die kledingregels vond ik best prima (liever dat dan dat die Britten zich ‘normaal’ gaan kleden, dat is helemaal geen gezicht), maar die hóéd. Ik heb geen hoedenhoofd, en een op maat gemaakte, bijzondere hoed kost al snel 300. Ik stretchte uiteindelijk de regels een beetje, en ging voor een prachtige haarband met pluim van Florence Coenraets:geen echte hoed, wel posh genoeg om binnen te mogen.

De Queen

Hoogtepunt van de races? De aankomst van de Queen, in ouderwetse paardenkoets. De koningin en haar gevolg worden de renbaan opgereden in vol ornaat, wuivend naar de duizenden toeschouwers, en iedereen juicht, wappert met vlaggetjes en grijnst van oor tot oor. “Ze leeft!”, hoorden we iemand roepen, en nog iemand schreeuwde “God Bless the Queen”. Only in England.

Wat ik ervan vond? De koningin in een koets? Voer voor sprookjesfilms, en dus werd ik er toch een beetje stil van. SOCIETY-EVENT HOEDJE OP, LAAT JE RIJDEN Her Majesty was overigens van top tot teen in het geel, en uiteraard perfect volgens reglement, gekleed.

De Paarden

Er wordt, op zo’n posh event als de Ascot-races, flink wat afgegokt. Overal op het terrein zijn kleine gokkantoortjes waar je ponden kunt inzetten op jouw favoriete renpaard. Je wordt meteen uitbetaald als je wint, en verlies kan meteen worden weggedronken aan een van de vele champagne-standjes.

Wat ik ervan vond? Leuk spelletje, maar verdraaid gevaarlijk. 50 pond ingezet. En 50 pond verloren.

De sfeer

In de Royal Enclosure – een soort eretribune – is de sfeer ingetogen en ‘waardig’. Het is ‘see and be seen’, en iedereen hoopt dat zij de prijs voor mooiste hoed wegkaapt. De échte lol valt te beleven op het veld, waar hele Britse families picknicken op het gras met punch en thee en koekjes. Iedereen is uitgelaten, opgedirkt (al gaan op het veld de hakken al snel uit) en een tikkeltje aangeschoten.

Wat ik ervan vond? Als je zelf naar Ascot gaat, koop dan een ‘gewoonticketje, en meng je tussen de échte, doodgewone Britten. En loop een keer de parking op: zelden zo veel Rolls Royces bij elkaar gezien.

Ascott, 20-24 juni, Ascot.co.uk

Lees hier de vorige columns van Els:

Partner Content

Gesponsorde content