Freeze! Advocate Shanta Singh liet als een van de eersten haar eicellen invriezen

Feeling Redactie

11 jun 2020

Eicelpreservatie, of social freezing, zoals het wegnemen en invriezen van eicellen genoemd wordt, lijkt steeds toegankelijker te worden. Een welkome ingreep voor vrouwen met een kinderwens die zichzelf nog even tijd willen kopen. Advocate Shanta (46) liet als een van de eersten haar eicellen invriezen en vertelt ons openhartig haar verhaal.

Social freezing

“Toen ik tien jaar geleden overwoog om eicellen te doneren aan vrienden die geen kinderen konden krijgen, kwam ik door mijn research bij social freezing terecht. Ik ontdekte dat mijn vruchtbaarheid snel achteruitging en stond plots stil bij mijn eigen kinderwens. Ik had op dat moment geen partner, en ik wilde alle mogelijkheden openlaten. Ik vind het belangrijk dat je als vrouw je eigen keuzes kan maken. Eicelpreservatie draagt daartoe bij. Omdat de procedure in Nederland nog niet was toegestaan, kwam ik ervoor naar Brussel. Na een intakegesprek met een psycholoog en een arts, en een reeks onderzoeken, liet ik een eerste punctie doen.”

‘Ik vind het belangrijk dat je als vrouw je eigen keuzes kunt maken. Eicelpreservatie draagt daartoe bij’

“Ik was teleurgesteld over het resultaat, want er werden maar zes bruikbare eitjes weggenomen. Om mijn kansen te verhogen heb ik de ingreep daarna nog twee keer herhaald, tot ik een voorraad van twintig eicellen had. Uiteindelijk heb ik de eitjes zelf nooit gebruikt, want ik beviel op mijn eenenveertigste van een tweeling met een wensvader, een bevriende homoseksuele man met wie ik nu co-ouderschap deel over onze kinderen. Omdat ik wist dat mijn eicellen maar tien jaar bewaard zouden worden, heb ik twee jaar geleden beslist om ze alsnog te doneren aan ouders die zelf geen kinderen kunnen krijgen.”

Baby Maya

“Via een advertentie op een gespecialiseerde website kwam ik in contact met Chris en Melanie. Zij hebben tien eicellen gekregen, en in oktober is baby Maya geboren. Het maakt mij ongelooflijk gelukkig dat ik er mee voor gezorgd heb dat dat kleine meisje bestaat. We wonen dicht bij elkaar, en ik voel me heel betrokken bij haar gezin. Ook mijn kinderen zijn op de hoogte van de situatie en beschouwen Maya als een soort van nichtje. Als ik haar vasthoud, voelt dat heel bijzonder. Ik ben heel blij met hoe alles gelopen is, en ik zou het meteen opnieuw doen. Er zijn trouwens nog tien van mijn eicellen ingevroren. Ik ben van plan de termijn te laten verlengen, zodat ik eventueel nog andere mensen kan helpen.”

Negatieve reacties

“Toen ik destijds besloot om de ingreep te laten doen, was ik verbaasd over de negatieve reacties. En ook de laatste tijd voel je opnieuw een soort van conservatisme de samenleving binnensluipen. Het feit dat vrouwen later aan kinderen beginnen, wordt nog steeds enkel en alleen aan hen toegeschreven, terwijl mannen er net zo goed voor kiezen om eerst carrière te maken en te settelen. Ik heb gelukkig veel steun gekregen van mijn omgeving, en mijn positieve ervaring heeft lotgenoten overtuigd om de ingreep ook te laten doen. Vrouwen hebben al genoeg onzekerheden en vooroordelen om mee te kampen. Ik ben blij dat ik in dit debat een beetje een voortrekkersrol heb kunnen opnemen.”