Getuigenis: Myra worstelde jarenlang met haar zelfbeeld en fotografeert nu vrouwen die onzeker zijn

Soms lijkt het alsof je leven dramatisch uit de bocht gaat. Maar wie niet bij de pakken blijft zitten, weet: via die bocht kom je evengoed uit bij de weg naar geluk. Myra worstelde jarenlang met haar zelfbeeld en fotografeert nu vrouwen die onzeker zijn over hun lichaam.

 

Myra (39): “In 2017 ging het licht uit. Fysiek ging het steeds slechter met mij. Mijn armen werden zo slap als gekookte spaghetti, ik werd duizelig en kreeg migraine. Een zware burn-out. Op dat moment had ik blijkbaar al zoveel signalen gemist dat het niet op te lossen viel met een paar keer goed uitslapen. Ik ging naar een psycholoog en die zei dat ik een lange periode van platte rust nodig had. Daardoor kregen de demonen van vroeger helaas vrij spel... Ik heb een enorm traumatische jeugd achter de rug, die ik in angst heb doorgebracht. Al heel mijn leven sta ik in fight-or-flight-modus, geprogrammeerd om te reageren op gevaar. Ik heb nooit geleerd om te luisteren naar mijn lichaam en werkte altijd veel te hard. Ik voelde niets, merkte niets en was de verbinding tussen mijn lichaam en mijn brein volledig kwijt. Eigenlijk dacht ik dat ik de trauma’s uit mijn jeugd allang had verwerkt, maar dat was dus niet het geval. Geleidelijk aan is alles weer naar boven gekomen. Het was onvermijdelijk, geen ontkomen aan. Een puur fysieke crash.”

“Ik merkte hoeveel deugd het die vrouwen deed om bijna naakt te zijn voor iemand die begrijpt wat je hebt meegemaakt”

“Als fotografe verzorgde ik tot dan toe vooral huwelijksfeesten, maar dat heb ik langzaamaan moeten opgeven. Het vergde te veel van mij. Ik schakelde over op wat ik nu ‘Body & Soul-sessies’ noem. Dat zijn zeer intieme shoots van gewone vrouwen in lingerie, in boudoirstijl. Na een paar klanten merkte ik dat veel vrouwen net zoals ik met onverwerkte trauma’s zaten. Ze hadden bijvoorbeeld kanker gehad, een moeilijke kindertijd of een zware scheiding doorgemaakt, of vijf miskramen gekregen. Geleidelijk aan groeiden de sessies uit tot méér dan gewoon foto’s van vrouwen in lingerie. Het werd een middel om mijn ervaringen met trauma en body image te delen met andere mensen. Het was zeker niet de bedoeling om er iets supertherapeutisch van te maken, maar ik merkte hoeveel deugd het die vrouwen deed om zich heel eventjes kwetsbaar op te stellen, bijna naakt te zijn voor iemand die begrijpt wat je hebt meegemaakt. Ik heb ook lang met mijn zelfbeeld geworsteld: als kind werd ik enorm gepest omdat ik mollig was, een bril droeg, sproeten en rood haar had. Dat draag je je hele leven mee.”

“Ik zie telkens opnieuw hoe moeilijk het soms is om weer contact met je eigen lichaam te maken, om te durven voelen. Ik zeg aan het begin van de sessie dan ook vaak: kruip in je eigen hoofd, vergeet mij, probeer aanwezig te zijn. Het doet me veel plezier als dat lukt. Na een uurtje volgt meestal de ontspanning. Ook ik word zo geholpen, want tijdens de sessie doe ik voortdurend aan positieve bekrachtiging. Eigenlijk is dat zelfprogrammatie: als je maar vaak genoeg herhaalt dat striemen of cellulitis er niet toe doen, begin je dat écht te geloven. Voor veel vrouwen is een Body & Soul-sessie het beginpunt van een heel proces, de katalysator om problemen in hun leven aan te pakken. Ik kan mijn eigen verhaal nu ook beter plaatsen. Na elke sessie voel ik me een stuk minder alleen.”

Meer verhalen van onze lezeressen:

Tekst: Evelien Rutten – Beeld: Rebecca Fertinel

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

Gesponsorde content