Liefde in tijden van corona: Minco en Shana genoten van de lockdown

Feeling Redactie

19 jun 2020

Groei je dichter naar elkaar toe, of loop je liefst zo ver mogelijk weg? Wij vroegen ons af of dit virus ook relaties aantast en lieten koppels vertellen over hun gedeelde quarantaine.

Stilaan komt ons leven weer op gang. We herademen en proberen voorzichtig vooruit te kijken. De lange weken van verplicht thuiszitten zijn voorbij, een nieuwe episode begint, al weten we voorlopig nog niet wat ons te wachten staat. Terugkijken doen we ook, want wat moeten we nu eigenlijk met die abnormale periode die achter ons ligt? Velen trekken er lessen uit. We herontdekken het onthaasten, het genieten van kleine dingen, we beseffen dat we nooit meer zo veel moeten plannen. We maken een balans op. Van onze financiën, van onze werk(on)zekerheid, van wat we echt belangrijk vinden.

Het wekenlang opgesloten zitten met een partner en/of kinderen, is voor veel koppels een beproeving geweest en er is intussen al heel wat gezegd en geschreven over de invloed van de coronamaatregelen op onze relatie. Dat er én een babyboom zou komen én een stijging in het aantal scheidingen. En dat de quarantaine de dingen heeft uitvergroot. Bij koppels die het voor corona goed met elkaar hadden, is de band meestal nog sterker geworden. En degenen die het sowieso al moeilijk hadden, ondervonden dikwijls nog grotere problemen tijdens de verplichte samenhokperiode.

Minco (33) en Shana (27) hebben genoten van de lockdown

“We wonen nu een dik jaar samen. Plots viel alle stress weg, moesten we nergens meer naartoe, nergens meer per se bij zijn. De rust die dat gaf, was fantastisch. Daar waren we anders nooit achter gekomen. De wereld was opeens heel klein geworden, maar we hebben ons rot geamuseerd, we gingen elke dag sporten, kookten supergezond, we dronken zo goed als geen alcohol meer. We werkten thuis, de één zat beneden, de ander boven. En als we elkaar na een paar uur weerzagen, dan hadden we beiden het gevoel genoeg tijd te hebben gehad voor onszelf.”

Toen de maatregelen versoepelden en het koppel de eerste keer niet meer samen in huis zat, moesten ze daar allebei weer aan wennen, klinkt het: “Het was raar om ineens niet meer zo dicht in elkaars nabijheid te zijn. Terwijl we helemaal niet zo’n koppel zijn dat alles samen doet. We gingen vroeger ook zonder elkaar op stap, en dat was prima. Maar nu voelde het plots alsof je een deel van jezelf kwijt was, heel onwennig. Inmiddels zijn we alweer meer aan ons oude ritme gewend, maar we hebben wel beseft dat we tijdens die quarantaine meer naar elkaar toe zijn gegroeid.”