Passie of diploma? Lina gaf haar droomjob bij de VRT op en werd artisanaal bakker

Feeling Redactie

21 jul 2020

Deze tijd van het jaar vult de lucht zich eens te meer met keuzestress. Want wie verder gaat studeren, moet het nu zowat gaan weten. Lina Nasser (32) speelde op veilig en koos voor een studie aan de universiteit. Later bleek bakken haar creatieve uitlaatklep te zijn.

Unieke kans in de media

Ik heb altijd graag en veel gekookt en deed niets liever dan vrienden uitnodigen voor etentjes. Als jong meisje was ik ervan overtuigd dat ik voor mijn dertigste een eigen zaak zou hebben. Maar toch koos ik voor de veilige optie van een studie aan de universiteit. Toen ik tijdens mijn masterstudie filosofie een thesis schreef over ethiek in de media, raakte ik zo geïnteresseerd in het onderwerp dat ik besliste nog een extra jaar research te doen. Na mijn stage bij de VRT kreeg ik een job aangeboden op de redactie van Rudi Vranckx, om daarna bij de nieuwsdienst en het reportagemagazine Pano te belanden. Het was een unieke kans, die ik met beide handen aangreep, en het bleek een heel leerrijke ervaring te zijn.

Ik genoot van zowel het menselijk contact als de politieke, economische en socioculturele kennis die ik opdeed. Toch kreeg ik na een paar jaar het gevoel dat ik mijn creatieve ei niet kwijt kon. Bovendien is zo’n redactie een heel hiërarchische organisatie, en moest ik rekening houden met verschillende chefs en leidinggevenden. Mijn keuze om uiteindelijk te vertrekken werd vooral gedreven door een hang naar meer creativiteit en vrijheid. Die vond ik allebei in het bakken.”

Alles begon met zuurdesem

“Al tijdens mijn job bij de televisie was ik in mijn vrije tijd gestart met het bakken van zuurdesembrood. Ik verdiepte mij in het proces van desem en raakte gepassioneerd door het bakken van lekker, artisanaal brood dat ik leverde aan vrienden en kennissen. Toen ik de vraag kreeg van een lunchzaak in de buurt om bij hen te komen bakken, ben ik samen met mijn man beginnen na te denken over mogelijke formules.

Bob was op dat moment ook aan het twijfelen over een carrièreswitch, dus we besloten om de sprong te wagen en onze eigen bakkerij te openen. Met een klein hartje hebben we ons spaargeld geïnvesteerd in materiaal en een oven, en er werd een container naast de lunchzaak gezet die kon dienstdoen als bakkerij. Zo konden we zowel de buren van brood voorzien als onze eigen klanten ontvangen. Ik heb al mijn kennis doorgegeven aan Bob, en samen zijn we er voluit voor gegaan.”

‘Er is niets mooiers dan ’s ochtends vroeg mijn broden in de oven zien rijzen en weten dat het mij opnieuw gelukt is’

“Ondertussen zijn we 2,5 jaar verder, en ik ben nog geen enkele dag met tegenzin naar mijn werk vertrokken. Sleur bestaat niet bij ons. Bakken is elke keer opnieuw van nul starten en iets nieuws creëren, zeker wanneer je met een grillig ingrediënt als desem werkt, dat beïnvloed wordt door de seizoenen en de temperatuur. Een eigen zaak runnen is keihard werken, en elke dag is een uitdaging, maar het creatieproces en het contact met de klanten geven mij ongelooflijk veel voldoening.

Bovendien kan ik mijn werkdagen nu zelf indelen. Ik hoef niet meer te pendelen en ik kan tijd maken voor mijn twee zoontjes. Met een derde kindje onderweg is dat een ideale situatie. Bob en ik verdelen de taken en beginnen afwisselend om 5 uur ’s morgens met bakken. Er is niets mooiers dan ’s ochtends vroeg mijn broden in de oven zien rijzen en weten dat het mij opnieuw gelukt is.”