Straffe getuigenis: Leonie is visagiste en ziet mensen hun meest kwetsbare kant

Feeling Redactie

09 mrt 2018

Een kapper, visagiste of schoonheidsspecialiste, allemaal hebben ze één ding gemeen. Ze verzorgen mensen hun uiterlijk en onrechtstreeks hun innerlijk. Leonie is visagiste en weet dat ze mensen met problemen kan helpen en pijn kan verzachten door hun uiterlijk te verzorgen.

Leonie (41): “Iemand zei ooit: ‘Een cameraman ziet alles, een geluidsman hoort alles, een visagiste wéét alles’. Dat is waar. Als visagiste kom je héél dicht bij de mensen. Op korte tijd zit je in hun persoonlijke ruimte. Ze komen binnen, nemen plaats op de stoel en we beginnen eraan. Er is zelden een verkennend gesprek. Ik zit onmiddellijk op hun huid en ik raak aan. Ik neem hun gezicht tussen mijn vingers, of ik wrijf over hun wang bij het perfectioneren van de make-up. We zitten bijna gezicht tegen gezicht, dat is intiem. En het is aan mij om die kwetsbare ruimte zo comfortabel en veilig mogelijk te maken.

Empathie is een must

Chill... Mensen komen, vaak ’s morgens, heel broos binnen. Ze zijn niet opgemaakt en beginnen meteen over hun mankementjes: rimpels, de wallen onder hun ogen, het feit dat ze niet goed geslapen hebben, of ze wijzen op een schoonheidsfoutje met de vraag: ‘Kun je dit fixen?’. Visagie is een vak op zich. Het is technisch, maar de psychologische kant is even belangrijk. Ik werk aan een mens die, zodra hij of zij uit de stoel opstaat, moet presteren. En ik moet zorgen dat die zich gerustgesteld voelt, want hij of zij moet het straks wel gaan doen op de film- of fotoset als uithangbord van een hele productie. En uiteindelijk gaat het ook maar om een gewone mens met stress en bagage, die ook in de file staat, slechte nachten heeft, ruzie met z’n partner en die soms onzeker is.

Ik heb mensen leren lezen door hun lichaamstaal te interpreteren. Ik vóél hoever ik kan gaan

In mijn positie voel ik onmiddellijk die mens achter de façade. De huid van iemand anders aanraken is voor mij iets alledaags. Uitstralen dat dat normaal is, stelt mensen vaak al wel op hun gemak. Ik maak gebruik van een soort moederlijke kracht en ik probeer die sfeer aan te houden. Als ik het goed doe, zie ik een positief vervolg op de set, omdat mensen zich hebben kunnen ontspannen terwijl ik hen mooier heb gemaakt. Je mag technisch gezien de beste zijn, maar als je geen empathie hebt, kun je deze job niet optimaal doen.

Leren voelen

Dankzij dit vak heb ik mensen leren lezen door hun lichaamstaal te interpreteren, de subtiele manieren waarop ze grenzen aangeven. Soms voel ik wel dat mensen niet graag aangeraakt worden, of dat ze het niet gewend zijn en zich er ongemakkelijk bij voelen. Er zijn er natuurlijk ook die het te graag hebben (lacht). Ik heb leren voelen hoever ik kan gaan. Dat zijn dingen die ik meeneem in mijn dagelijkse leven, waardoor ik me bijna in elk contact op mijn gemak voel, omdat ik weet hoe ik op situaties moet inspelen. Ik doe deze job dolgraag, ik kan er veel van mijn talenten in kwijt.”