De zomer van Ellen Callebout: “Saint-Tropez is als thuiskomen: mensen kijken en tenen in het zand”
Van vitamine D tot late night terrasjes met vrienden: de zomer is met stip ons favoriete seizoen. Waar je bekend Vlaanderen in de warmste maanden kan vinden? Dat vertellen ze graag zelf. Dit zijn de vakantieplannen van Ellen Callebout.
Dit artikel maakt deel uit van ons zomerplan, een dossier vol inspiratie om er een onvergetelijke zomer van te maken. Klik hier om alle artikels te ontdekken.
Hoe ziet een ideale zomerdag eruit voor jou?
Eigenlijk ben ik best een huismus, ook in de zomer. Een warme dag breng ik liefst gewoon thuis in Oostduinkerke door: ik sta lekker vroeg op en maak met Leo een ochtendwandeling op het strand nog voor de grote massa daarheen trekt. Daarna leg ik me aan het zwembad met een goed boek, doe een paar inkopen voor een lekkere apero in de namiddag en nodig ’s avonds eventueel wat vrienden uit voor een barbecue.
Hoewel ik zéker ook kan genieten van een fijn terrasje met vrienden of een namiddag in een beach bar in Knokke of Blankenberge, vind ik het vaak leuker om mensen thuis te ontvangen. Lekker in onze eigen cocon.
Je groeide op aan de kust. Hoe herinner je je de zomers daar?
Die waren eigenlijk heel idyllisch. Ik ben geboren in Oostende en heb daar ook tot m’n achttiende gewoond. Op vakantie gingen we zelden. Mijn vader zei altijd: heel Vlaanderen betaalt veel geld om op verlof te kunnen komen naar de Belgische kust. Wij wonen hier, dus hoeven we niet met vakantie. En eigenlijk had hij groot gelijk: de zomers aan zee zijn bij mooi weer zalig, zeker als kind of als tiener. Heelder dagen liep ik er in badpak rond of lag ik met vriendinnen op het strand.
Eén van die vriendinnen haar ouders huurden ook elke zomer een strandkabine – voor ons een soort clubhouse zoals andere tieners dat misschien soms hebben op zolder of in de garage, maar dan met zicht op zee. Zalig.
De pure nostalgie die veel mensen voelen bij de Belgische kust, heb ik door er groot te zijn geworden wel wat minder. De charme van een grauwe dijk in de winter of eentje overladen met toeristen in de zomer, zie ik zo niet (lacht). Misschien ook wel omdat ik jarenlang gewerkt heb in een restaurant in Blankenberge met zicht op zee en het daardoor eerder met ‘werk’ associeer.
Geef mij nu maar het strand zoals je dat vindt in Oostduinkerke: zonder dijk, waar de natuur en duinen rechtstreeks overlopen in strand en zee. Ideaal om lange wandelingen te maken.
Wat voor soort reizen maak je het liefst?
Een jaar of drie geleden kochten we een huis in Saint-Tropez. Aanvankelijk had ik mijn bedenkingen: altijd terugkeren naar dezelfde plek voelde een beetje beklemmend aan. Intussen ben ik de eerste om voor te stellen om nog eens een paar dagen Saint-Tropez te doen (lacht). De zomers daar voelen onmiddellijk als thuiskomen, net omdat ze zo vertrouwd zijn. Gert is een beetje een gewoontedier: op een nieuwe plek heeft hij altijd een paar dagen aanpassingstijd nodig. Het duurt even vooraleer hij er helemaal op zijn gemak is. In Saint-Tropez is het toekomen en instant relaxen. Daardoor voelen een paar dagen ertussenuit vaak al als een deugddoende vakantie.
We hebben in Saint-Tropez intussen een heel sociaal leven uitgebouwd: we hebben er veel vrienden en kennen er de beste plekken en adresjes
Wat ook fijn is aan vaker terugkeren naar dezelfde plek: je bouwt er al snel een sociaal leven uit. We hebben intussen heel wat vrienden in Saint-Tropez en kennen er de beste plekken en adresjes. Net zoals dat in Antwerpen of Oostduinkerke zou gebeuren, lopen we onderweg naar de stad al eens iemand tegen het lijf, waarmee we dan een namiddag of avond op het terras belanden. Dat houdt het leuk, want met twee zijn kan thuis ook.
Heb je tips in Saint-Tropez?
Een all time favorite is Les Graniers, een fijn beach restaurant op maar vijf minuutjes stappen van onze deur, waar je kan genieten van een heerlijk stukje verse vis of goed gebakken vlees van de grill terwijl je de voetjes in het zand steekt. Grappig trouwens: omdat we er zo graag komen, kwam de plek ook al een paar keer in beeld in ‘De Verhulstjes’, waardoor het restaurant in de zomermaanden nu blijkbaar regelmatig volloopt met Vlaamse toeristen (lacht). Daar gaat onze privétip.
Een andere favoriet is Sénéquier, een klassiekere zaak aan de haven. Leuk voor koffie, maar evengoed voor een dagje mensen kijken of een aperitiefje in de late namiddag.
Naast Saint-Tropez nog andere reisplannen deze zomer?
Voor De Verhulstjes trokken we al een paar dagen naar de Ardèche en binnenkort vertrekken we voor een hele week met vakantie, maar waarheen die reis precies gaat, mag ik helaas nog niet verklappen (lacht). Het is wel een bestemming die al een tijdje op mijn bucketlist staat, dus ik kijk er enorm naar uit. Naar reizen met het hele gezin altijd trouwens: Marie en Victor zijn intussen zeven- en achtentwintig, waardoor het vaak lijkt alsof je gewoon met vrienden op vakantie bent. We komen ook allemaal supergoed overeen, wat alles heel vlot en gezellig maakt – ook met een cameraploeg erbij (lacht).
Een leven tussen de camera’s was voor mij in het begin best wennen. Intussen merk ik het zelfs niet meer als de ploeg thuis rondloopt. Ze zijn nochtans met acht (lacht)
In het begin waren al die camera’s in huis voor mij best een beetje aanpassen – tot ‘De Verhulstjes’ was ik het immers altijd een beetje gewoon geweest om achter de schermen te blijven. Intussen voelt de ploeg al een beetje als familie aan (lacht). Vaak merk ik het zelfs niet eens meer op als ze in huis rondlopen. Terwijl ze toch met zo’n goeie acht mensen zijn, een hele bende.
Ook nog ’tijd met twee’ op de planning staan?
Zeker, omdat we dit jaar pas in september naar Saint-Tropez gaan, hebben Gert en ik in de zomermaanden een paar kortere snoepreisjes gepland. Een beetje atypisch voor de zomer misschien, maar binnenkort vertrekken we voor een paar dagen naar Parijs. Later doen we ook nog een paar dagen Londen. Die laatste vooral omdat we er naar ABBA gaan kijken (lacht).
Als je reist, wat zit er dan zeker in je koffer?
Een boek. Ik hou niet van iPads of e-readers, dus altijd in fysieke versie. Momenteel ben ik bezig aan de laatste van ‘De zeven zussen’. Omdat ik liefst lees aan de zwembadrand, neem ik ook altijd een hoed mee. En sportkleren: vakantie is voor mij vooral veel liggen, lekker eten en drinken, dus dat probeer ik wel altijd een beetje in balans te houden door ook te bewegen. Thuis zijn pilates, samen met een beetje cardio en wat krachttraining, mijn vaste routine.
Omdat het op vakantie weleens te warm kan zijn om echt intensief te sporten, ga ik daar graag hiken. In Saint-Tropez loopt er een mooie lusvormige wandelroute van een paar uur: de Sentier du Littoral. Die kennen ik en Leo al goed. (lacht)
Wat zit er in je reisgarderobe?
In de zomer houd ik het graag casual en luchtig: een linnen hemd met een jeansshort bijvoorbeeld. Een wit linnen shirt is een van mijn favoriete passe partouts voor de zomer trouwens: je kan het bijna overal op dragen – op een jeans of rok, maar evengoed over je bikini of over een sportieve legging en top.
Wat zit er in je reistoiletzak?
Sowieso smeer ik in de zomer een goeie factor: ik zit graag in de zon, dus dan is dat nodig. Daarnaast heb ik meestal ook Nivea bij: die geur heeft voor mij iets heel erg nostalgisch. En aftersun: niet alleen voor de verkoelende werking, maar ook weer omdat ik het lekker vind ruiken – goed voor een instant vakantiegevoel.
Heb je een favoriete zomerdrankje?
Aperol Spritz, met véél ijs (lacht).
Heb je een favoriete zomergerecht?
Watermeloen met feta – heel verfrissend en toch vullend tegelijkertijd, maar wel zonder dat je er een opgeblazen gevoel van krijgt. Bovendien kan je er veel kanten mee op: met een beetje koriander erbij smaakt het kruidig, met wat munt heel fris. Ik experimenteer vaak met ingrediënten die we toevallig in huis hebben – maar de basis, die blijft wel altijd hetzelfde.
Is er een zomerherinnering die je altijd bij zal blijven?
Ja, maar niet zo’n positieve vrees ik: toen ik twaalf was ben ik aangereden door een auto. Het ongeval gebeurde toen ik met de fiets op weg was naar het strand. Ik heb toen een hele maand in het ziekenhuis gelegen. Er iets aan overgehouden heb ik gelukkig niet, nu ja: behalve een verpeste zomer dan (lacht). Als kind een hele maand binnen moeten liggen terwijl buiten de zon schijnt en iedereen vakantie houdt, heeft blijkbaar toch een indruk nagelaten.
Meer tips voor de zomer:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier