Binnenkijken bij Rosita Missoni: een oase van kleur en herinneringen
Ze is de 90 al eventjes gepasseerd, maar Rosita Missoni is nog niet klaar om het gelijknamige mode-imperium los te laten. Met haar familiehuis als uitvalsbasis, een oase van kleur en herinneringen.
“Ottavio was dol op planten.” Wandelend door de kleurrijke azaleastruiken van haar tuin, aan de horizon omlijst door het majestueuze profiel van de berg Rosa, vertelt Rosita Missoni nostalgisch over haar man. “Hij kocht ze en plantte ze in de tuin. Vond hij ze niet mooi, dan kocht hij er nog een paar en veranderde hij de opstelling van de planten.” Vandaag is ze bijna 93 jaar oud. Haar man, die in 2013 overleed, zou dit jaar 103 zijn geworden. “Toen we op zoek waren naar een stuk grond voor onze fabriek kwam Ottavio op een dag thuis en riep uit ‘Ik heb het gevonden!’”, vervolgt ze.
“We werden er allebei verliefd op. Het uitzicht op de Monte Rosa was hetzelfde als het uitzicht waar ik van genoot vanuit het huis van mijn ouders toen ik een kind was. Een paar jaar later realiseerden we ons dat ons huis hier ook moest staan. Het was een logische keuze, we werkten zoveel dat het het verstandigst was om dicht bij de fabriek te wonen... En de locatie is prachtig.”
Elk voorwerp uit haar gevarieerde verzameling heeft zijn details, oorsprong en herinneringen
Dat is allerminst overdreven. De plek waar het familiehuis van de Missoni’s staat, is echt verbazend mooi, vooral als je bedenkt dat we hier maar een paar kilometer van Milaan verwijderd zijn. Sumirago, in de provincie Varese, is de plek waar sinds de jaren zestig het hoofdkantoor én de fabriek van het iconische modemerk Missoni staan, dat in de jaren vijftig werd opgericht door Rosita en Ottavio Missoni.
Als man en vrouw
Het is een lentedag wanneer we door Missoni worden ontvangen. Achter hoge bomen kun je het silhouet van de fabriek zien, op een steenworp afstand van de tuinrand. Het gazon glanst intens groen, de lucht is helder. Het heeft onlangs geregend, maar de zon verlicht de felle kleuren van de bloemen die verspreid staan over het uitgestrekte terrein.
Rondom Rosita hebben zich nog drie generaties Missoni verenigd, die allemaal in de buurt wonen
Het geluid van haar stem is bijzonder zacht, vooral wanneer ze terugdenkt aan haar man. “Ottavio was van ons tweeën de échte kunstenaar.” Ze vertelt me hoe ze elkaar ontmoetten in 1948 in Londen tijdens de Olympische Spelen. “Hij was een jonge atleet, ik was op vakantie. In de trein naar Brighton wees de moeder van een meisje dat bij me was me op Ottavio en vertelde me dat er een mooie jongeman mijn kant op keek – ik bloosde van schaamte. Een paar maanden later nodigde ik hem uit voor mijn verjaardag en hij kwam opdagen met een tekening die ons voorstelde als man en vrouw, met veel kinderen.” De herinnering aan die dag doet haar telkens opnieuw glimlachen.
De familie als fundament
Deze prachtige anekdote leidde uiteindelijk tot een huwelijk in 1953. Niet veel later volgden de kinderen Vittorio, Luca en Angela. Ook professioneel besloot het koppel een hecht duo te gaan vormen. Zij kwam uit een familie van textielindustriëlen. “Mijn ouders produceerden en distribueerden pyjama’s en badjassen.” Ottavio, aan de andere kant, was op dat moment net begonnen met de productie van gebreide sportpakken. Hij deed dat samen met een collega-atleet in Triëste, waar hij woonde.
Zij, met haar praktische knowhow en haar kleermakersvisie, en hij, met zijn formidabele creatieve flair, waren in staat om in een paar jaar de Missonistijl over de hele wereld te exporteren. Een informele maar elegante stijl, herkenbaar en tijdloos. Met referenties uit de hele wereld, van Kandinsky tot Paul Klee, herschreven zijn tekeningen de geschiedenis van de Italiaanse mode. Hij hield van grafische en kleurrijke prints, altijd gemaakt op zijn favoriete geruite vellen. En zoals zo vaak is de geschiedenis van made in Italy een familieaangelegenheid. Voor Missoni was en is de familie de stuwende kracht achter dit succesvolle modeverhaal.
De Missonistijl is herkenbaar en tijdloos, met referenties uit de hele wereld, van Kandinsky tot Klee
Stop alsjeblieft niet
Toen haar kinderen in de jaren negentig het bedrijf overnamen, wijdde de ontwerper zich aan de Missoni ‘Home’-lijn, waarvan ze nog steeds creatief directeur is. Rondom Rosita, nog steeds rots in de branding en charmant als de bloem waaraan haar naam is gewijd, hebben zich nog drie generaties Missoni verenigd, die allemaal in de buurt wonen.
Terwijl we praten, laat ze me trots haar huis zien. Haar bizarre en gevarieerde verzameling voorwerpen bestaat uit miniaturen van paddenstoelen, papieren bloemen, veelvormige keramiek, en ze vertelt me over elk voorwerp een detail, een oorsprong, een herinnering.
De muren hangen vol schilderijen en tekeningen, sommige van haar man, andere van eclectische vrienden die een souvenir van hun reis achterlieten. Veel kunstwerken heeft het koppel in de loop der jaren gekocht. Het laatste is een diorama van een bibliotheek gemaakt door een Japanse kunstenaar.
Ondertussen klinkt beneden in de woonkamer het geroezemoes van de hele familie: kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Talrijk, levendig en kleurrijk. Voordat ik afscheid neem, laat Missoni me binnen in haar slaapkamer: uit een lade haalt ze voorzichtig een vel papier tevoorschijn. Het is een wenskaart die haar echtgenoot ontwierp voor haar 80ste verjaardag. Tussen tientallen rode harten staat een deftige man met staart en tuba en een boeket bloemen in zijn hand met als boodschap: ‘Stop alsjeblieft niet.’
Het geheim van succes
Wanneer Rosita klaar is met de rondleiding en ons gesprek, komen de Missoni’s samen in de grote eetkamer, in de veranda met uitzicht op de tuin. Ik vraag me af of een van de geheimen van het succes van de familie is dat ze een balans hebben gevonden tussen in het middelpunt van de belangstelling staan, maar tegelijk in contact blijven met de natuur. Een evenwicht tussen een grote goesting in actie en ondernemen en het gevoel van samenzijn, privé en beschermd.
Vandaag vieren ze een verjaardag en praten ze over de toekomst van het bedrijf. Enkele dagen later zou blijken waarover ze precies beslissingen maakten, wanneer Angela na meer dan twintig jaar haar functie als creatief directeur van het merk neerlegt. Intussen heeft haar rechterhand Alberto Caliri die rol overgenomen en blijft Angela actief als algemeen directeur van Missoni. De familie laat de teugels nog niet los.
Meer binnenkijken
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier