Alleenstaande mama Ann maakt zich financieel zorgen: “Een kind grootbrengen met één loon, is niet evident”
Van het tankstation tot de huizenmarkt: dankzij een piekende inflatie betalen we ons tegenwoordig blauw. Koppels kunnen al die kosten nog delen, maar voor alleenstaande ouders is het andere koek. Ann (43) zorgt alleen voor haar dochter: “We kunnen rondkomen, maar de kosten zijn toch niet min.”
Alleenstaande mama Ann: “Als IT’er verdien ik 2.400 euro netto per maand. Een paar jaar geleden is de vader van mijn dochter (13) overleden. Dat betekent dat ik de financiële zorg voor haar alleen draag. Ik heb een huis gekocht waarvoor ik een lange lening heb lopen, die kost me 650 euro per maand, de grootste hap uit mijn budget. Omdat mijn dochter half wees is, krijgt ze dubbel kindergeld. Momenteel is dat 420 euro per maand. We kunnen best goed rondkomen, als ik niet te gek doe. Maar als je alle kosten optelt, is dat toch wel een groot bedrag. Zoals bij iedereen, dat besef ik. Maar als je met twee lonen zit, is het allemaal wat makkelijker dan wanneer je het alleen moet betalen.”
“Vroeger werkte ik deeltijds, omdat dat het meest praktisch was voor de opvang van mijn dochter. Mijn inkomen was lager dan nu, ik kwam in aanmerking voor een sociaal tarief voor mijn energiekosten. Toen ze naar de middelbare school ging, ben ik weer voltijds gaan werken. Dat sociaal tarief zal dit jaar wegvallen omdat ik meer verdien en daar maak ik me wel zorgen om. Om een en ander voor te zijn heb ik de afgelopen maand geïnvesteerd in de isolatie van mijn huis. Ook heb ik zonnepanelen gelegd. Via de bank heb ik een ecolening gekregen.
Het zijn onzekere tijden, dat baart me zorgen. Stel dat ik plots met heel hoge kosten zit. Hoe moet ik dat betalen?
Ik hoop de hoge energiekosten de komende winter hiermee wat te kunnen drukken. Aan mijn dochter geef ik mee dat ze niet altijd alles meteen kan krijgen. Soms moet ze een tijdje wachten omdat er even geen geld is. Maar dat vind ik niet verkeerd, ik denk dat ze zich daardoor juist bewust wordt van wat het leven eigenlijk kost.”
“Maar het zijn onzekere tijden en dat baart me zorgen. Stel dat ik ziek word. Er is geen partner om dat op te vangen. Stel dat we ineens met een heel hoge kost zitten. Hoe moet ik dat betalen? Wat als de energiekosten nog meer gaan stijgen? Het zijn vragen die voor veel mensen herkenbaar zijn. Toch mag ik niet klagen, dat besef ik goed. Ik heb een fijne baan en een eigen huis. Heel wat anderen zijn er slechter aan toe. Maar de onzekerheid door de oorlog in Oekraïne, de prijs aan de benzinepomp die ongekende hoogtes inschiet... Het blijft maar doorgaan, je voelt dat het einde nog niet in zicht is.
Dat is heel verontrustend. En al probeert de overheid in te grijpen, ik voel me niet door de maatregelen beschermd. Integendeel, er heerst eerder een sfeer van: zorg maar dat je je kop boven water houdt.”
Tekst: Joanie De Rijke. Het portret is een stockbeeld.
Meer getuigenissen:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier