Friends with benefits: boezemvriendin Delphine (35) verzorgde de schoonmoeder van Kelly (37) tot het einde

Bij ‘Friends with benefits’ denken we meteen aan de seksuele variant. Maar dit duo toont dat er nog veel andere ‘benefits’ zijn die een vriendschap uitzonderlijk kunnen maken.

Kelly: “Delphine en ik werden hechte vriendinnen toen we allebei voor verpleegster studeerden. Maar ik had nooit durven te dromen dat ze ooit iets zo betekenisvol voor mij zou kunnen doen. Toen de moeder van mijn man, Monique, voor de tweede keer kanker kreeg, heeft Delphine meteen gezegd dat zij haar zou verzorgen.”

Delphine: “Voor mij was dat een evidentie. Mijn beste vriendin en haar man gingen door een ongelooflijk moeilijke periode en ik kon iets doen om te helpen. Dan is het antwoord toch simpel?”

“Ik zal nooit vergeten dat Monique zei dat ze zo dankbaar was dat Delphine haar dat jaar had bijgestaan. Daarop vertelde ze ons dat het voor haar genoeg was geweest, dat ze moegestreden was. Alle papieren voor de euthanasie waren geregeld”

Kelly: “Ik heb het zelfs niet hoeven vragen aan jou. Dat jij het was die mijn schoonmama ging verzorgen, was zo’n opluchting. Omdat ik met je gestudeerd heb, omdat ik met je gewerkt heb én omdat ik je ken als vriendin weet ik wat voor een empathische vrouw je bent. Mijn schoonmama had geen betere verpleegkundige kunnen wensen, en dat bleek ook zo.”

Delphine: “Ik vond het heel moeilijk om te doen, omdat Monique steeds zwakker werd en ik zag hoe zwaar het voor haar en voor jullie was. Maar aan de andere kant vond ik het ook wondermooi, dat ik dit mocht en kon doen. Monique was ook een bijzondere vrouw, eentje met veel pit en humor. Op 1 april heeft ze zelfs nog een 1 april-grap met me uitgehaald, ook al was ze toen al erg verzwakt.”

Kelly: “Op 5 juni ging het echt heel slecht. Delphine belde me om de verzorging samen te doen, omdat ze wist dat het me deugd zou doen. Ik zal nooit vergeten dat Monique zei dat ze zo dankbaar was dat Delphine haar dat jaar had bijgestaan. Daarop vertelde ze ons dat het voor haar genoeg was geweest, dat ze moegestreden was. Alle papieren voor de euthanasie waren geregeld. Delphine is die dag alle spullen gaan halen bij de apotheker, heeft de dokter gecontacteerd en is bij ons gebleven tijdens het laatste moment. Ook dat heeft ze voor ons gedaan.”

Delphine: “Intussen heb ik al een paar keer een euthanasie begeleid, maar bij Monique was het de eerste keer. Het was heel intens om dat met mijn beste vrienden te beleven, maar het voelde ook helemaal juist. Ik denk ook dat Monique voelde dat ze mocht gaan, omdat ze wist dat ik wel zou zorgen voor Kelly, haar man en hun dochter.”

Kelly: “Wij kunnen nooit terugbetalen wat Delphine voor ons gedaan heeft, maar ze weet dat we haar ongelooflijk dankbaar zijn. Elke vijfde juni bezorgen we haar een boeket en ik zeg het haar ook nog vaak.”

Delphine: “Voor mij is vriendschap geen weegschaal. ’t Is niet omdat ik dit gedaan heb, dat Kelly iets moet terugdoen. Ze is er als ik haar nodig heb, en dat is vriendschap. Een tijdje geleden worstelde ik met mijn job als zelfstandig verpleegkundige. Kelly zag dat ik het moeilijk had. Ze kent me beter dan ik mezelf ken. Zij heeft me de moed gegeven om de moeilijke keuze te maken om mijn zelfstandige activiteit stop te zetten, zij heeft me een spiegel voorgehouden die me deed inzien dat het niet goed ging. Ik prijs me gelukkig met iemand als zij in mijn leven. Dus nee, de weegschaal is zeker niet uit balans.”

Leuk weetje: tijdens de shoot vroeg Delphine of Kelly getuige wil zijn op haar huwelijk in april. Kelly zei, uiteraard, ja!

Meer getuigenissen van lezeressen:

Tekst: Lisa Gabriëls – Beeld: Liesbet Peremans

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

Gesponsorde content