Magali Elali: “Ik heb niet het gevoel dat ik door moeder te worden kansen heb gemist. Vrijheid creëer je zelf”
Een job, een huishouden, vrienden, familie: het bord van jonge ouders ligt aardig vol. Drie feministische golven ten spijt dat van mama’s vaak nog net dat tikje voller. Wat al die workin’ moms daarvan vinden? En hoe ze alle losse eindjes aan elkaar blijven knopen? Feeling polst elke maand bij een ervaringsdeskundige. Vandaag: Magali Elali (41) kunsthistorica, freelancer voor verschillende musea en oprichtster van The Constant Now, een kunstorganisatie met een focus op kunstenaars van kleur. Ze heeft met haar man twee kinderen van 4 en 1 jaar oud.
Magali Elali: “Toen ik zwanger was van mijn jongste kind, ben ik echt over de rooie gegaan. Ik had een onstopbare energie en ging de hele tijd over mijn limiet. Ik voelde de drang om iets betekenisvols te doen, een verschil te maken. Een inclusieve wereld bouwen voor de gemeenschap. Met de kop vooruit dus, maar mijn lichaam wou helaas niet mee. Ik botste tegen de limieten van wat een zwanger lichaam kan en moest naar het ziekenhuis.”
“2023 is voor mij het jaar van de kentering. Ik heb lessen getrokken uit hoe het liep en weet wat ik niet meer wil. Ik woon met mijn gezin in een oude apothekersfabriek en de ruimte beneden is ook een presentatieplek. Het nadeel daarvan is dat privé en werk voortdurend in elkaar overlopen. Kunstenaars en publiek bellen onverwacht aan, ik loop snel naar beneden, mijn partner laat alles vallen en zorgt intussen voor de kinderen. Deze toestand ga ik afbouwen, er komen dus minder eigen evenementen in de ruimte zelf.”
Vrijheid, directheid en efficiëntie
“Vroeger werkte ik graag thuis, maar sinds de kinderen er zijn, is het soms beter voor mij om buitenshuis te werken. Daardoor functioneer ik veel efficiënter. Thuiswerken staat gelijk aan een wasje insteken, eten maken, opruimen, poetsen, naar de supermarkt gaan. Niet combineerbaar met écht werk.
In het begin van elke week zitten mijn man en ik samen. We verdelen de taken zo veel mogelijk. Vooral praktisch: wie doet boodschappen, wie is op tijd thuis om de kinderen van school of de crèche te halen? Een heel geregel. Daarbij helpen we elkaar zo veel mogelijk. Gelukkig zijn we allebei zelfstandigen. Als een van ons in vast dienstverband werkte, was deze soepele manier van werken niet mogelijk. Er is altijd wel een kind dat ziek wordt, een staking… We hebben dan ook nauwelijks een sociaal vangnet, alle zorg komt op onze schouders terecht.”
“Soms vragen mensen mij waarom ik zo direct ben geworden. Het is een vorm van zelfbescherming: ik moet mijn tijd efficiënt besteden”
“Ik heb zeker niet het gevoel dat ik door moeder te worden kansen heb gemist of laten liggen. Integendeel. Vrijheid creëer je zelf. De toekomst is maakbaar. Door moeder te worden, kan ik nu veel sneller beslissingen nemen. Ik ben veel helderder in wat ik wil en enorm efficiënt in mijn tijdsbesteding. Heel radicaal. Ergens ben ik ook ongeduldiger. ‘Waarom bél je nu om mij dat te vertellen?! Dit kon toch ook in een mail, niet?’ Soms vragen mensen mij waarom ik zo direct ben geworden, maar dat is de enige manier voor mij. Het is een vorm van zelfbescherming. Ik sta elke dag op om 5 u en tegen 7 u heb ik al enorm veel werk verricht. Als ik dat niet zou doen, kon ik geen vrij nemen op woensdagnamiddag en had ik geen weekends. Na 17 u reageer ik niet meer op mails. Eigenlijk ben ik een veel betere collega dan vroeger, want op mij kun je rekenen. Maar gewoon iets gaan drinken met vrienden? Dat is lastig geworden.”