Post-serieblues: Frauke (31) schreef het einde van Game of Thrones van zich af met fan fiction

Was jij ontroostbaar na de laatste aflevering van Game of Thrones of hou je je hart al vast voor wanneer Orange is the New Black binnenkort afloopt? Dan heb je misschien wel last van de post-serieblues. Speciaal voor Feeling getuigden drie superfans over het afscheid van hun favoriete fictiereeks. Vandaag het verhaal van Frauke (31): zij schreef na afloop van Game of Thrones haar post-serieblues van zich af met fan fiction.

“Het klinkt misschien contradictorisch gezien het onderwerp, maar eigenlijk kijk ik helemaal niet zoveel naar series. Ik ben zelf scenarist en heb ook al veel voor televisie geschreven, maar het aantal series dat ik op de voet volg, kun je op één hand tellen. Maar als ik kijk, ga ik all in. Game of Thrones was daarbij dé reeks die ik op de voet volgde.

Seizoen drie was net op televisie geweest toen ik voor het eerst over de serie hoorde. De eerste twee seizoenen had ik niet echt opgevangen, maar plots leek iedereen erover bezig. Wat maakte deze reeks zo de moeite waard? Ik heb de dvd’s in huis gehaald en was op een week helemaal mee. De kracht van Game of Thrones zit hem in de onvoorspelbaarheid van de reeks. Er vallen slachtoffers, net als in het echte leven. Dat maakt de reeks genuanceerd en menselijk, en zorgt ervoor dat het de realiteit benadert. Ook al speelt het zich af in een alternatief universum.

Finale in mineur

Er waren veel fans die naar aanleiding van het laatste seizoen allerlei theorieën verzonnen. Ik besloot om het verhaal gewoon op mij te laten afkomen. De nacht voor de laatste aflevering heb ik door de stress heel slecht geslapen. Echt erg, want normaal ben ik zo niet. De finale was voor mij echter een grote teleurstelling. Ik was kwaad. Mijn man heeft het mogen horen ( lacht). Ik heb er ook dagen over zitten neuten op mijn sociale media. Een dergelijk gevoel had ik nog nooit ervaren!

Ik bleef echt een week lang in die teleurstelling hangen en heb op een avond zelfs met een vriendin afgesproken om er twee uur lang over te praten. Het is fascinerend hoe je zo meegesleurd kunt worden in een serie, zelfs al vond je het einde niet geslaagd.

Ik begon na te denken over hoe ik het laatste seizoen aangepakt zou hebben als scenarist. Tegelijkertijd spoorde een vriendin me aan om de afleveringen te herschrijven. Op een bepaald moment zat ik ’s avonds dus wat ideeën uit te tikken. Geen alternatief einde, maar scènes waarvan ik vond dat ze niet klopten met de psychologie van de personages. Het resultaat waren kleine stukjes fan fiction, verhalen waarbij je als schrijver aan de slag gaat met personages die al bestaan uit een reeks, film, boek of in het echt.

Eigenlijk is het niet anders dan iemand die een roman schrijft, alleen verzin je met je eigen fantasie een nieuw verhaal binnen een bestaande context. Het is gemaakt door fans, voor fans, en daardoor voor een kritisch leespubliek door hun toewijding naar de personages toe.

Fan fiction en Tokio Hotel

Toen ik dertien jaar was, schreef ik voor het eerst fan fiction over een boyband waar mijn beste vriendin en ik door geobsedeerd waren. Toen ik achttien was, deed ik hetzelfde over de band Tokio Hotel, maar dan op speciale websites voor fan fiction. Dat werd twee jaar lang echt een obsessie voor mij. Er zijn nog altijd mensen die mij al sinds die periode volgen. Schrijven is voor mij een uitlaatklep. Omdat de verontwaardiging na Game of Thrones zo hoog zat, was fan fiction de ideale manier om me uit te leven. Ik deelde de stukjes op mijn sociale media en kreeg ontzettend veel leuke reacties. Mensen schreven dat ze mijn ideeën beter vonden dan die van de makers of dat ze er troost uit haalden.

Of ik nog meer fan fiction zou willen schrijven? Misschien wel, maar niet meer op gespecialiseerde fora zoals vroeger. Niet omdat ik bang ben om me er weer in te verliezen, maar omdat Instagram en Twitter voor mij nu als de ideale plek aanvoelen om mijn werkjes gedoseerd de wereld in te sturen.”

Game of Thrones in een notendop

Wanneer de strijd om de troon losbarst in de Zeven Koninkrijken van Westeros, wordt er bloed vergoten alsof het rode wijn is. Wie is de rechtmatige eigenaar van de kroon? Veldslagen, moord en draken moeten het uitwijzen.

Lees ook:

Tekst: Jorik Leemans – Foto’s: Jean Van Cleemput

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

Gesponsorde content