Vrouw met Feeling: de favorieten van onze nieuwe columnist Elisabeth Lucie Baeten

Ze hebben voeling met de wereld, met wie ze zijn en wat ze willen. Elke maand laten we een Feeling-vrouw aan het woord over precies dat. Deze keer: actrice, schrijver en scenarist Elisabeth Lucie Baeten, de nieuwe Feeling-columnist.

Wat me nu bezighoudt: Ik ben net begonnen aan de opvolger van En ze leefden nog (een verzameling van door Baeten herschreven sprookjes, red.). Een zalige fase; ik mag nog alles verzinnen.

Aangrijpendste nieuws: Ik kan al nieuwsscrollend dingen tegenkomen waar ik compleet van slag door ben. Sinds ik op Instagram filmpjes post als ‘Katrien van Politiek PR’, ben ik alleszins heel alert. Je zou het mijn beschermingsmechanisme kunnen noemen. Om er niet depressief van te worden, bekijk ik de actualiteit met een creatieve blik.

Mooiste cadeau: Het eerste verjaar­dagscadeau dat ik van mijn man ­Vincent (Valckx, red.) heb gekregen, voor mijn 18de verjaardag: een prachtig gemaakt muziekdoosje van ­Anastasia – toen mijn lievelingsfilm. Zo ontroerend en schattig. 

Te tippen series: Ted Lasso, omdat het me zo gelukkig maakt. Ook op Apple TV+: Severance, een héél goede reeks. Verder Only Murders in the Building en Fleishman Is in Trouble. Die laatste is een beetje onder de radar gebleven, wat ik niet goed snap. Jesse Eisenberg speelt een man wiens vrouw, Claire Danes, hem verlaat. Hij blijft alleen achter met de kinderen. Dat is zo mooi gedaan en heel herkenbaar.

Favoriete muziek: Een Belgische, maar internationaal bekende jazzband die me is aangeraden door mijn beste vriendin: Stavroz. Dat is de perfecte werkmuziek, met parels van nummers.

Van levensbelang: Mijn noisecancellingkoptelefoon en -oortjes. Ik ben hoogsensitief, voornamelijk voor ­geluidsprikkels. Ik was onlangs onderweg met de trein en tram en de batterij van mijn oortjes was plots leeg. Toen ik thuiskwam, ben ik keihard beginnen te wenen – zo broodnodig dus.

Onvergetelijke plek: Een van de keren dat ik met mijn man in New York was, zijn we verdwaald geraakt in Central Park. We zijn uiteindelijk terecht­gekomen in een bosachtig stuk, met een klein riviertje zelfs. Het leek the middle of nowhere, en dat pal in een wereldstad. Heel bijzonder. 

Bron van humor: In Harry Potter zit een scène waarin Ron, Harry en ­Hermione levensgrote schaak aan het spelen zijn. Nu is er een vrouw op TikTok, Kimberly Pizzo, die dat heeft gepersifleerd. Intussen zit mijn algoritme vol met hilarische afgeleiden. 

Bekende gasten op mijn droom­diner: Ik zou graag dineren met Amy Poehler, Maya Rudolph, Mindy ­Kaling en Conan O’Brien (Poehler en Rudolph zijn comedians en actrices, ­Kaling is actrice en scenarist en O’Brien presenteert ‘The Tonight Show’, red.). En ik zou Leonardo DiCaprio uitnodigen om als een soort pilaar van kalmte in de chaos naast mij te zitten. (lacht)

Moeilijkste aan de liefde: Communiceren wat je nodig hebt, zonder de ander het gevoel te geven dat die ermee ­tekortgedaan wordt. Zo ben ik graag alleen, dat kunnen zeggen zonder dat het een afwijzing lijkt, is moeilijk.  

Beste opvoedingstip: Niet altijd makkelijk, maar: luister naar je kinderen. Ze geven eigenlijk heel goed aan wat ze nodig hebben. En luister naar jezelf.

Favoriete modeontwerper: De billion dollar industry fashion interesseert me eigenlijk weinig. Maar jonge mensen die dingen proberen, kan ik wel echt graaf vinden, zoals bijvoorbeeld Céline Van den Bossche van JANUE. Ik ken haar van in mijn middelbare schooltijd en ze maakt prachtige silhouetten.

Favoriete kledij: Ik dacht dat ik nooit voor de ninetiesrevival zou vallen, maar ik ben nu wel gewonnen voor een te grote jeans die een klein beetje lager hangt, met een croptop erop.

Favoriete modemerken of shops: Als ik al ga shoppen – wat ik niet graag doe – ga ik naar een Think Twice-winkel in Antwerpen met twee grote draagtassen, roefel daar 1,5 uur door alles wat ze hebben, en ga dan meteen terug naar huis. Ik ben niet heilig en koop af en toe ook online. En ik huur uiteraard bij Dressr, van mijn zus Caroline. Daar heb ik ontdekt dat ik Gigue en Terre Bleue mooie merken vind.  

Stijlicoon: Ik kleed me op sommige ­dagen als een danseres van Beyoncé, en op andere als Audrey Hepburn. Ik ben gewoon fan van mensen die durven te dragen wat ze willen.

Favoriete beautyproducten: Sowieso de zonnecrème met SPF 50 van La ­Roche-Posay. Daar begin ik elke dag mee. Op vlak van make-up kan het M.A.C of Kiko zijn. Maar waar ik écht verslaafd aan ben, is lippenstift. Ik denk dat ik er veertig tot vijftig heb. Voor speciale gelegenheden is mijn huidige favo een goede vettige, felroze van YSL. Voor dagelijks gebruik is er de Elizabeth Arden-lippenbalsem of zo’n cheape van Asos.

Instagram-must-follow: Acteur en comedyschrijver Brian Jordan Alvarez. Via filters kruipt hij in specifieke personages en zet daarmee supergrappige verhaallijnen uit. Zijn lied ‘Sitting’ zit al de hele tijd in mijn hoofd.

Favoriete podcasts: Die waarvan ik direct de nieuwste aflevering beluister, is No Such Thing as a Fish. Dat zijn vier Britse nerds die wekelijks elk een gespreksonderwerp aanbrengen. De Vlaamse versie, Nerdland van Lieven Scheire, maakt mij ook heel blij. En verder De Laatste Dans (waarin de host op zoek gaat naar een spoorloos verdwenen caféstamgast, red.) en Wind of Change (waarin een onderzoeksjournalist van The New Yorker nagaat of de CIA dat Scorpions-nummer heeft geschreven, red.).  

Favoriet geluid: Iets bruisends dat over ijsblokjes in een glas wordt gegoten. En mijn kindjes die zingen: Amos met ‘Slaap, kindje, slaap’. En Alys, ­geboren met een absoluut gehoor en een ­prachtig stemmetje, die het Disney-repertoire brengt – met een vibratootje.

Grootste vergissing: Ik probeer ­eigenlijk om zo weinig mogelijk als een ­vergissing te zien. Maar een van de dingen die ik the hard way geleerd heb, is dat ik mijn enthousiasme voor een project mijn beoordelingsvermogen niet mag laten overtroeven.

Grootste angst: Uiteraard dat er iets met mijn kinderen zou gebeuren. En ik durf niet met de auto te rijden ondanks dat ik een rijbewijs heb. Een fobie die bij mijn rij-instructeur is ontstaan: ze riep dingen als “Wil jij dood lieve schat?!” Als mijn leven rustiger wordt, zou ik daar wel graag aan werken. Ik ben niet het type dat zich bij haar angsten zou neerleggen.

Favoriet restaurant: Ik ben geobsedeerd met Mexicaans eten. Aanraders zijn New Mexico en Q’bo in Leuven. En in Antwerpen: fancy in La Taqueria, niet-fancy in Tranquilo.

Altijd in de koelkast: Kaas, ketchup, cola zero en alcoholvrij bier: ik nuttig ze alle vier minstens een keer per dag.

Bijgebleven boek: Ik wil een shoutout doen naar The Thursday Murder Club-reeks van Richard Osman. Dat is geen zware literatuur, maar die boeken hebben er wel voor gezorgd dat ik ’s avonds mijn tv uit liet, mijn gsm niet pakte, maar opnieuw aan het ­lezen ging – echt een verdienste.

Guilty pleasure: Heel luid nummers van Céline Dion zingen. Ik moet wel altijd wachten tot ik alleen ben, want mijn kinderen kunnen daar om een of andere superonverklaarbare reden niet goed tegen. (lacht)

Gedroomd kunstwerk: Le Violon d’Ingres van Man Ray. Ik was als kind al obsessed met die foto, want ik identificeerde mij met het cellomeisje – ik speelde vroeger viool en cello. 

Beste decoaankoop: De grote winnaar is toch onze zetel. Die neemt de hele muur in en past tot op de centimeter.

Slechte gewoonte waar ik vanaf wil: Ik zit te veel op mijn gsm. Ik durf niet te kijken naar mijn schermtijd. Zeker als ik zelf iets heb gepost.

Wat ik doe voor de planeet: Ik ben al zeventien jaar vegetariër. Wij hebben net ons terras helemaal uitgebroken om een tuin aan te leggen. Ook huren bij Dressr is een duurzaam idee.

In de gaten te houden talenten: Mijn beste vriendinnen. Zoals Cécile De ­Somer, zij schrijft prachtige gedichten op Instagram (@somerwoorden). Nele Meirhaeghe ook, zij heeft net het tweede seizoen van De Twaalf geschreven. En Paulien Henkens met wie ik onze podcast Tater bij de Wijn maak.

Wat ik nog wil bereiken: Ik hoop ooit projecten te kunnen doen die ik volledig zelf in de hand heb, met zo weinig mogelijk compromissen.

Ultieme verwennerij: Ik hou echt veel van massages, als het kan. Op ­dagelijkse basis: dat ik gezellig in de zetel lig en er mij eten en drinken voorgeschoteld wordt. Mijn man is daar gelukkig goed in.

Alternatieve carrière: Als ik niet deed wat ik doe, zou ik iets met muziek doen: organisator van muziekevenementen of producer. Ik ben naar het conservatorium gegaan en ben er ­redelijk snel mee gestopt. Maar ik speel nog altijd heel graag piano.  

Hoe we de wereld kunnen v­erbeteren: Ik wil niet zoals de Bond zonder Naam klinken, maar ik denk echt dat we minder boos moeten zijn. Elkaar zien voor wat we zijn: mensen. We lijken elke connectie verloren met wat er echt toe doet.

Wie is Elisabeth Lucie Baeten? (32)

• Woont in Antwerpen, is getrouwd en is mama van Alys (5) en Amos (3).
• Volgde een bachelor taal- en letterkunde en een master culturele studies.
• Werkte als scenarist voor verschillende productiehuizen en schreef mee aan onder meer Loslopend Wild en Nonkels 2.
• Schreef het boek En ze leefden nog, en werkt nu aan deel twee.
• Heeft 100.000 volgers op Instagram (@elisabethlucie), waar ze onder meer satirische filmpjes post als Katrien van Politiek PR.
• Was te zien in De laatste dag, waaraan ze ook meeschreef, en in De Slimste Mens ter Wereld.
• Is voortaan vaste Feeling-columnist.

Meer lezen

Beeld: Anneke D’Hollander